2000-2011: Rilatine & andere amfetamines: Achtergrondgegevens die u niet las? >> krantartikel: Wie ben ik (auteur zelf)?
Snelbladerfunctie: | 09/08/06 ADHD-in-Adults - gedichtje Ritaleintje | Rilatine-echtscheiding | Adhd-screening | Bijsluiters rilatine/concerta |
Addendum 17 september 2012: teruggevonden (boek)bespreking The Addicted Brain
2012: Floris is nu drie jaren volledig ontwend en is straks 20 jaar. Hij voelt zich goed, hij werkt graag, maar af en toe verstopt hij zich nog en blijft hij woedend over het feit dat zijn moeder hem reactielam gemaakt heeft. Zelf zegt hij dat hij pas nu terug open komt, psychisch en lichamelijk en dat hij echt heel goed voelt dat er veel meer schade is ontstaan door de (overdoses) rilatine/concerta die hij verplicht diende te nemen, maar tegelijk ook begrijpt waarom zoveel mensen dan plots 'flippen' die op die manier verdoofd worden/werden al die tijd. Nu neemt hij meer en meer zijn eigen verantwoordelijkheid en hij geeft toe dat dat moeilijker is, maar dat hij net daardoor het gevoel heeft echt te leven en geen zombie meer te zijn tussen de mensen. Maar natuurlijk, wie twijfelt en de echte conversatie hierover met hem wil aangaan: Floris Van Belle, floris@logocom.be, tel. +32-(0)-498-21.01.76.
Addendum 16 november 2011: Videoclip prachtperformance met liedje "Wakker Worden (Adéhadé), Jochem Myjer (klik 'backspace' om naar hier terug te keren daarna).
Addendum 25 oktober 2011: Zeer interessante mail van Walter Callebaut met achtergrondinformatie over Tom Simpson, klik hier
Mei 2009 - 2010: Ontwenningsproces
Dit artikel dient u eigenlijk achterstevoren te lezen, want het werd ge-update over alle jaren. Het gaat over een vader die samen met de moeder zijn zoon rilatine laat voorschrijven met de idee dat de pijnloze opvoeding de beste was. Een blunder van formaat, en vooral de overgang van wel naar niet rilatine, ging gepaard met een zware vechtscheiding en uiteindelijk zelfs een PAS/SAP/Ouderverstotingssyndroom of zie ook Gardner die in De Telegraaf deze zware uitdrukking daarover deed: "Een kind dat wordt ingezet als wapen bij een scheiding, wordt eigenlijk ernstiger beschadigd dan een leeftijdgenootje dat het slachtoffer is van seksueel misbruik. Wie mishandeld of misbruikt wordt, kan aangifte doen. De dader wordt bestraft, de ellende houdt op. Sommige kinderen komen over dat trauma heen. Maar jongens en meisjes die door de ene ouder volgepropt worden met negatieve informatie over de andere ouder, hebben levenslang. Die worden gedwongen zogenaamd vrijwillig zonder papa of mama op te groeien en moeten leren leven met leugens die hun zijn opgedrongen."
Floris Van Belle heeft zo'n 10 jaar rilatine genomen, en nam ze hoofdzakelijk om zijn moeder een plezier te doen. Toen ze in de vechtscheiding ook zijn oudste zus begon achter te houden, namen hij en zijn jongste zusje een tegenpositie in en bleven in de vakantie van 2010 bij hun vader en wilden niet meer terug. Pas dan kreeg Floris ook de volle medewerking van de vader om te stoppen met de medicatie en hield deze hem ook nauwgezet in het oog bij de ontwenning. Een verslag van hem volgt nog hierover, maar is uitermate vernietigend. Op het einde moest hij de zwaarste versie slikken, in de vorm van 54 mg Concerta, een onverantwoorde dosis, waarvan hij nu beseft dat ze vooral diende om hem de hele dag als zombie te laten rondlopen zonder enige kans op sociaal contact. Hieronder vindt u de 15 pilletjes die nu samen gemakkelijk een straatwaarde van 300 EUR hebben bij hogeschool- en universiteitstudenten om een dag en nacht te kunnen studeren 'zonder inspanning'.
Concerta 54 mg, zwaarste dosis
Misschien toch al dit meegeven: Na de ontwenning viel het Floris en de vader op, dat hij langzaam meer begon te zien, dat viel vooral op tijdens een looptochtje door een bos toen het al duister aan het worden was. Hij hoorde ook meer, zijn eetlust keerde terug, en pas vandaag 03/02/2010 meldde Floris dat hij (na 7 maanden!) het gevoel had dat zijn oude energie-niveau aan het terugkeren was. Intussen leert hij zichzelf beheersen zonder de pillen, maar verleden week kwamen voor het eerst klasgenootjes bij hem frietjes eten, en zorgt hij nu plots wel alleen voor zichzelf. Het ergste uit de situatie is de zeer diepe haat en zelfs wraakgevoelens die overblijven tegenover zijn moeder, omdat zij zich altijd zo negatief uitliet over zijn vader en hij tot de ontdekking kwam dat dit puur omwille van het onderhoudsgeld was, waarmee ze de vader financieel compleet ruïneerde, maar waarmee ze de vader tegelijkertijd ook uitermate intelligent en ontwikkeld maakte, omdat die nu eenmaal uit een gezin van elf kinderen komt en gewoon was van met zeer weinig te overleven en geleerd heeft nooit verbitterd te worden. Mocht u dit lezen en zelf in problemen komen bij de ontwenning, kunt u Floris zelf bereiken op floris@logocom.be. Zijn hoogbegaafdheid (zie http://florisvanbelle.be/iq.pdf) lijkt ook vernietigd te zijn door de rilatine (of de toestand, of een combinatie) want zijn kortetermijn geheugen is drastisch verminderd en zijn interesse is al die jaren lang gewoon verdrongen geweest, waardoor hij nu i.p.v. bijna twee jaar voor te open eerder achterop raakt in het schoolsysteem. Hij moest zijn jaar herdoen en toen werd zijn dosis van hieronder van 36 mg naar 52 mg opgetrokken... Nu moet hij zelf de inspanning doen en karakter vormen. De weg is nog lang, maar een goed zelfbesef en de wil er opnieuw te geraken maakt veel goed. Succes aan allen!
17/02/2009: Online VRT-Panorama-reportage hier over rilatine (men verzwijgt Concerta, maar ja J&J zijn ook actief IN België, Novartis vanuit Spanje...)
04/12/2007: Humo-artikel gebaseerd op deze internetpagina op blz. 39 gaat het over mijn rilatine-echtscheiding
druk op <ESC> om het
storende muziekje af te zetten (let wel: energieke kindjes hebben daar meestal GEEN last
van, het is geen privilege voor de ADHD-gekte die rilatine/concerta aanwendt
omdat West-Vlaanderen nu eenmaal een hoog schoolniveau heeft en die stoffen
helpen om 'minderen' maximaal mee te laten draaien op dat niveau). Rilatine
geven lost een probleem NU tijdelijk op, maar VERZWAART het probleem als ze er
mee moeten stoppen (want dat kun je eigenlijk niet,
zelfbeheersing-concentratie-prestatie is geen kwestie van medicatie).
Februari 2007 |
Eindelijk een boek uit van iemand die zich niet commercieel laat nekken, en natuurlijk via de uitgeverij WordlWide Association of Writer. Het stond blijkbaar onmiddellijk op nummer een en ik heb er al twee stuks gekocht: Zie dze link op http://www.wwaow.com. Mijn mini-bespreking van dit boek vindt u op deze link! Super! Super! Super! Of nee, eigenlijk: triestig! triestig! triestig! |
ADHD-medicatie: medische megablunderFernand HaesbrouckPrijs: € 18,70 Categorie:
Gastronomie & Gezondheid Bindwijze:
Zachte kaft Hier mijn korte boekbespreking alsook deze werkelijke fragmenten uit het boek en mijn daardoor terecht veroorzaakte schuldgevoelens!! Waarom stellen wij in godsnaam telkenmale de unieke ervaring van onze voorouders en de klassieke waarden zo in vraag? Lees het zelf hier! |
Maart 2006 - vooraf: Mijn excuses dat dit een zeer slordig artikel is, maar het is een gegroeid samenraapsel over lange tijd. Tussenin dit persartikel van 2002 uit GvA. Dit huidige artikel moet u in zekere zin omgekeerd lezen, want de laatste elementen worden bovenaan gezet omdat ik merk dat meer en meer lezers periodiek terugkeren naar deze site http://logocom.be/technisch/medisch/rilatine.
Nieuw 17/10/06: Op veler vraag: de bijsluiter van Concerta (traagwerkend amfetamine, vandaar de capsule errond, zie deze foto - zie 'sport:' in bijsluiter over positieve dopingcontrole) = ook klasse 4 geneesmiddel (klik hier voor classificatie gewoon/schadelijk/giftig/verdovend [toekomstige Strattera = giftig!]. Lees hier waarp u altijd een bijsluiter moet lezen [altijd] en erover praten met uw arts of nog meer: apotheker (is trouwens extra gratis advies van objectieve derde die u niet op uw grilletjes bedient; veel mensen vergeten dat ze zelf om miserie vragen door het beter te weten dan hun arts en hem/haar daardoor onder druk zetten).
Nieuw 07/10/06: Link naar werkelijke opnamegegevens 12 psychiatrische klinieken: Vervijfvoudiging opname psychotische rilatinekinderen in 2,5 jaar!
Update 08/08/06: Bijkomende externe link naar MP3-interview met de ervaringsdeskundige apotheker Haesbrouck over rilatine op FM Brussel van 7 juni 2006 mèt ECHTE studietip voor studenten: Klik hier (onderaan schuifbalk verslepen naar 25% - mocht deze link verboden worden, ik heb er ook een backup van genomen om de vrije meningsuiting te garanderen). Ik kan de studietip bevestigen, in het laatste jaar boekhouding had ik tijdens het jaar alle oefeningen gemaakt, en ging 3 X zwemmen tijdens de drie examenweken. Ik was een van de weinigen die o.a. de kostprijsoefening volledig juist had (was inderdaad uitgeslapen). Mijn theoretische vakken waren minder, dat wel, omdat ik ze - geef ik grif toe - ook niet zo goed voorbereid had.
Update 09/08/06: Van het CGGM (waarvoor mijn dank) krijg ik - wellicht van Dr. Lefevre, dit nieuw recent artikel uit the New England Journal of Medicine "ADHD in Adults" van 22 juni 2006 (in het Engels zeggen ze dat mooi: 'in' volwassenen, in het Nederlands zeggen ze 'bij volwassenen', betekent toch ook iets). U vindt het hier mèt mijn opmerkingen omdat Floris al 13 jaar is en het binnen een paar jaar voor de jongen zeer moeilijk nog zal zijn om ZELF zijn zelfbeheersing manueel te veranderen na 6 jaar + x jaren rilatine-spuiten (ik zeg het liever zo omdat het wel degelijk over methylphenidate gaat = amfetamine = doping). Dat men kindjes die aandachtstekort hebben, dat nog geeft, om mee te kunnen met het hoge Westvlaamse schoolniveau, ja, maar dat men nu ook de 'top gaat doperen' (Floris steeg met rilatine naar de IQ-reeks van 145/150 maar vertoont ook een steeds zwaardere V/P-discrepantie sinds hij rilatine neemt, zie hier), ja, dat moet men ook maar eens aan de Tourwinnaar van de Ronde van Frankrijk dit jaar voorleggen... Hier gaat het wel over MIJN zoon (en zijn schoolprestaties blijven dalen overigens, want wetenschappelijke B is nu niet de Ronde van Frankrijk maar eerder zoiets als een kermiskoers, want in het Latijnse haalde hij beduidend meer punten; mijn punten stegen ook naargelang ik verder studeerde en het... moeilijker werd, maar dan zonder rilatine maar wèl met een ander dopingmiddel: ik had mijn meisje leren kennen, een logopediste met intelligentie volharding om 'u' tegen te zeggen, en eentje die mij filosofisch durfde tegenspreken en mij leerde dat ik geen zelfmedelijden moest hebben en moest leren luisteren). Let wel: Ook voorstanders van rilatine vinden hun argumenten bij dit artikel!
Voor zowel ouders als zorgverstrekkers die twijfelen, raad ik aan de screeningtest Kooij en Buitelaar aan en die nadien gezamenlijk (met de psycholoog dus) te overlopen: Bespreek hoe geantwoord werd (bepaalde vragen polsen niet naar het waarom maar gewoon naar een feit, ik parkeer mijn wagen bewust verder om regelmatig te lopen, maar ben ook een sporter die de 'lat' steeds hoger legt, deze week aan triathlon-training gestart op lange termijn om te kijken of ik bepaalde zeer pijnlijke pees/spierspanningen kan wegwerpen op mijn 41-jarige leeftijd en om mijn 'hartbreuk van 11/11/04' te compenseren, een nieuw hart zou nooit dezelfde gesleten maar niet versleten gulheid vertonen en het is afgesteld op/in de rest van mijn gestel). Ik heb mijn foutief ADHD-vermoeden bij dit artikel gevoegd (laatste blad) en het komt uit een zeer uitgebreide psychische analyse die ik vrijwillig en preventief liet voeren in de psychiatrische instelling Sint-Amandus te Beernem (tegen mijn zin, maar bleek achteraf een zeer wijze beslissing te zijn, èn zeer leerzaam om mijn energie nog beter en doeltreffender aan te wenden). Lees ook zeker deel 3 van dit verslag over het protocol van ADHD-screening bij verslaafden, dat op blz. 5 expliciet vermeldt "Rilatin kan misbruikt worden. Patiënten kunnen dus om andere argumenten dan bestrijding van ADHD-symptomen (eigen misbruik of dealen) om deze medicatie vragen." In de nochtans zeer goede school Don Bosco wordt bijvoorbeeld ook al gedeald in rilatine, dus maak u echt geen illusies (om van de Hantal te zwijgen, waar men nog andere zaken dealt, ik weet dit rechtstreeks van meerdere boekhoudstagiairs die bij mij les kwamen volgen en ik trok het persoonlijk na - of is dat toch een ADHD-kenmerk?). Voor professionals: op de link http://logocom.be/technisch/medisch/rilatine/pdf/PSYQ-protocol-ADHD-bij-verslaafden vindt u alle .pdf-files die u ook gewoon via Google kon vinden. Ik vermeld hier expliciet en dankbaar de zeer goede bron http://www.psyq.nl waar u trouwens zelf deze ADHD-test via internet kunt afnemen. Let wel, ik adviseer STERK een gesprek met een therapeut want u zult u snel merken dat bepaalde vragen persoonlijk om een andere reden foutief kunnen beantwoord worden door u of uw kind, en als u al 'denkt' dat u ADHD heeft, zult u de vragen bovendien niet objectief meer beantwoorden! Ik ben tegen zelfmedicatie zoals mijn echtgenote mij nochtans leerde, omdat ik nu besef dat elk mens zich van nature ook teveel bedriegt en voorliegt (kinderen zijn veel eerlijker daarin en flappen hun mening er wel uit).
Komt u enkel voor de professionele en gewone bijsluiter van rilatine: klik hier.
Onderhavige VAN BELLE Jean Marc, komt uit een gezin van elf dynamische kinderen, waarvan 8 zoons, en waarvan verschillende blijkbaar 'hoogbegaafd' zijn, maar niemand van ons had enige last van ADHD, overactiviteit of hoge interesse want we waren allemaal zo, mijn moeder had bovendien het meeste energie en streng maar zeer rechtvaardig gezag. Dat vele kinderen nogal direct van taal zijn, is een andere zaak, en dat enerzijds de ene zoons een zeer hoge carrière halen, andere voor een pragmatisch leven kiezen met veel geestelijke vrijheid, en nog een paar, mezelf niet in het minst, weigeren de waarheid te verbloemen, is een zaak die maatschappelijk echter moeilijker ligt en een aantal internetprocessen kost mij hierdoor nogal wat energie kost om consequent te blijven (en bovenal een 'goede vader voor mijn drie prachtige kinderen). Blijkbaar is de tijd dat Jezus 2000 jaren geleden zijn mond opendeed ("geef aan God waar God recht op heeft, geef aan de keizer waar de Keizer recht op heeft", was een van zijn 'domme' uitspraken die hem aan het kruis brachten), geenszins veranderd anno 2006 ("geef een kind ouder-tijd i.p.v. doping"). Zelfs een uitspraak dat ik vind dat de kinderrechten getreden worden bij het homo-adoptierecht wordt mij niet in dank aangeboden, hoewel de holebi-federatie daarin effectie altijd maar over 'hun' (minderheids)rechten spreekt.
Als u geen tijd hebt voor het hele artikel, vindt u hier het ludieke persartikel over de rilatine-papa in het Kortrijks Handelsblad van 25 november 2005. Mocht u twijfelen over mijn IQ, vindt u hier mijn IQ-test.
Geschiedenis: Ik huw in 1989 met een prachtige, intelligente vrouw die oorspronkelijk logopedie studeerde in het zeer moeilijke HTI te Brugge terwijl ik daar (eigenlijk zwaar tegen mijn zin) boekhouding volgde in 1986. Drie prachtige kindjes volgen: floris VAN BELLE (de denker), °03/10/1992 - marieke VAN BELLE (de doener), °27/07/1995 - en het schattige toemaatje stientje (de ziener of dromer) VAN BELLE, °28/07/2001. In het huwelijk van 15 jaren werken we onze droom van het 'knuffelende gezinnetje en het warm, stinkend nest' uit en onze kinderen en wijzelf floreren evenzeer (kleinschalig, geen grote ambities in zo'n gelukstoestand). In 1998 nemen we de loodzware sprong ons 'oude' huis te verkopen om ermee grond te kopen en een eigen huis te zetten. Dit eigenlijk n.a.v. de ludieke opmerking van mijn echtgenote 'wat zou je zeggen van Van Belletjes van Bellegem?', niet in het minste met groeiend en enthousiast akkoord van mijn kindjes. Ik ben als boekhouder financieel zeer bang, maar ga voor hun en mijn droom en het wordt ook effectief financieel zeer zwaar, maar door harde onderhandelingen, een zeer eenvoudige maar ruime constructie waarin ik zelf alle nachten en weekends actief ben, slagen we daarin voor 4,5 mio BEF + BTW, inclusief het duurste element: een droomkeuken van meer dan 600.000 BEF voor mijn echtgenote (die ik haar dankbaar gun en waarvan ik momenteel zelf ook geniet, hoewel ik liever minder per maand had afgelost daarvoor).
Onze oudste zoon floris van 1992 (ik gaf ze allen een bijnaam nog voor ze geboren werden, hier: de denker) spreekt al aardig als hij een jaar oud is, wat later roept hij zelfs na urenlang nadenken luidop 'anti-biotica' bovenop de schouders van opa Flori Langedock (ja, uit respect voor hem gaaf ik floris specifiek die naam) in de bossen te Clervaux, tot hilariteit van iedereen. Voor mij niets abnormaals, ook niet als hij mij op tweejarige leeftijd het begrip geloof terugbrengt met volgende anekdote: Ik zit bij hem aan het bed (nog in ons oud huis) en vertel hem weer een van de verhaaltjes die ik altijd ter plaatse fabriceerde, en plots springt hij recht in zijn bed en zegt hij: "Nu weet ik wanneer iemand dood is?". Ik vraag hem, "oh ja, vertel eens, want zelfs ik weet dat niet". "Wel, als niemand meer aan hem denkt." Hij valt achterover in bed en valt letterlijk in slaap. Nu moet je weten dat hij het eerste levensjaar inderdaad maximaal twee uren per nacht sliep, en ik kilometers autostrade met hem reed om te zorgen dat mijn echtgenote ook wat rust kreeg omdat die ook urenlang met hem in de armen rond de tafel liep (in mijn gedachten zien we elk wellicht nog steeds het 'moederspoor' rond die tafel), en overdag sliep hij niet. Mijn echtgenote wilde op dat moment geen tweede kindje omdat ze uitgeput was, maar toen hij na ruim twee jaar plots wel af en toe sliep (hij kon rechtopstaand in een hoek in slaap vallen), en we eens 'twijfelden' bleken wij samen weer opnieuw zwanger (was ik zeer blij om, ik wou twee of liever vier kinderen).
Hij zat in een prachtige kleuterschool, De Blauwe Poorte te Kortrijk, en buiten de opmerking dat ze verrast waren dat ze met floris zo'n volwassen gesprekken konden voeren, vonden noch mijn echtgenote noch ikzelf (die dat van thuis uit gewoon was), dat zijn enorme interesse op enig probleem kon wijzen. Wel had die jongen verdomd veel aandacht nodig, maar dat vond ik eigenlijk ook een teken van gezonde intelligentie. Bovendien herinner ik mij haarscherp mijn jeugd, en vond het een 'aardje naar zijn vaartje' en met mijn overeenstemmende energie vormde dat ook niet direct een probleem.
Ik besloot ook meteen vanaf zijn geboorte nooit meer een weekend te werken en het onbeschrijflijke gevoel van zijn geboortedag waarin ik mij letterlijke 'père total' ofte 'perte totale' voelde, is onverzwakt gebleven tot op vandaag.
Toen werd in 1995 marieke geboren (de doener, dit gebaseerd op o.a. de ervaring dat bij het niezen van de door mij tedergeliefde moeke de hartslag in haar baarmoeder niet veranderde en ik ook die 'impressie' kreeg tijdens de zwangerschap, kan ik momenteel nog niet wetenschappelijk verklaren, maar daar zal wel een wetenschappelijke verklaring voor zijn), zorgde floris enorm, enorm voor zijn zusje. Tot mijn verbazing was het pure liefde tussen de twee, en zelfs al trok zij eens hard aan zijn haren, hij stond dat toe. Intussen wou mijn echtgenote geen vier kinderen, maar drie, en ik wou er dan liever twee omdat een driehoek altijd naar onderen of boven 'valt' en mij een scherp voorwerp lijkt. Hoewel, net om de 'drie' jaren gebeuren van nature speciale dingen, en in 1998 bouwen we (zie 3. in supra, ik werk daar 's nachts in in combinatie met mijn zelfstandigen job, maar blijf het weekend voorbehouden of werk er dan samen met floris in) ons huis. Ook marieke helpt met de lichten in de sockets te draaien.
Omdat het voor mijn echtgenote niet 'af' is, ga ik in op haar verzoek voor drie kindjes (en de stille hoop een tweeling te krijgen) en in 2001 wordt stientje (de ziener) geboren. Zoals ons voorgenomen is dit ons 'snoepkindje' en ondanks de financiële problemen (of net door de financiële problemen), en zeker na het overlijden van de warme papa van mijn echtgenote (zie deze link en helemaal naar onderen bladeren naar overlijden Flori Langedock) genieten we elke kleinste seconde van dit derde kindje in het volste besef dat dit ons laatste is.
Intussen werd in 2000 al in de basisschool de opmerking gemaakt (duo-leerbaanjuffen) of wij thuis geen problemen hebben met floris. Wij vallen uit de lucht, maar nu blijkt plots dat hij in school plots zeer ernstig gepest wordt. Wij merken inderdaad dat hij bij het thuiskomen zelfs in de koude soms alleen in de zandbak gaat spelen, maar als vader had ik verder niet zo'n problemen omdat wij dikwijls samen 'raisoneerden' over kinderlijke en typisch mannelijke fantasieën met soldaatjes, legers, loopgraven en het 'goede en het kwade' en samen ook dikwijls in de zandbak zaten en marieke ons daarin ook dikwijls kwam vergezellen. Eén feit herinner ik mij wel, namelijk dat hij wat later wegliep van school en mij op mijn GSM belde. Ik zat op dat moment op de ring van Brussel bij het Militair Hospitaal voor een spoeddepannage informatica van een toen nogal grote klant van mij, en hij zei me stilletjes "papa, ik heb u nodig". Ik heb de wagen via de eerste afrit 180° gedraaid en ben aan niet reglementaire snelheid maar zeer alert teruggevlogen, heb samen met hem thuis nog kunnen eten en zonder de situatie zelf grondig te bespreken, heb ik hem dan naar school gevoerd met de woorden "floris, de wereld buiten is anders dan de wereld bij ons. Gelukkig maar want een mens moet met verschillen leren omgaan. In school gelden de regels daar en je moet je aanpassen daaraan. Waarna ook ik terug met pijn in het hart en diep medeleven reed naar Heverlee." Maar dat is opgroeien en iedereen moet zijn eigen problemen uiteindelijk oplossen in de korte tijd dat we hier maar leven. Ook een papa heeft slechts de korte opdracht om ook zijn creaties los te laten.
Tot ik na die opmerking een paar dagen later achter de hoek gluur op school: Ik zie floris staan en ze geven hem een lap op zijn wang. Hij staat stil en zegt iets, en daarna slaan ze hem op de andere wang. Ik kom van achter de hoek gevlogen en de andere leerlingen lopen weg. Ik vraag hem wat hij doet en... hij verwijst: "èwel Jezus toonde toch ook zijn andere wang". Waarop ik zeg, maar jongen, dat was 2000 jaren geleden, de tijden zijn veranderd. Als het nodig is, moet je ook jezelf verdedigen. Daarna heb ik hem een mini-gevechtscursus gegeven, die vooral gebaseerd is op verdediging en pareren via het bijv. eerst blokkeren en dan plots los wegdraaien van de schouder waardoor de agressor zelf valt en op zeer snelle analyse en reacties werkt, en wellicht zijn de problemen toch deels daardoor verergerd. Ook zijn moeke zei hem al vankleinsaf dat hij terug moest bijten (denk hierbij aan het voorval in de peutertuin waarbij floris ook al bijtwonden had en toen ze dat gezegd had haar collega psychotherapeute kwam dezelfde therapeute plots klagen dat haar floris haar zoon plots gebeten had, en wisten we meteen wie het was). In dat opzicht weten al mijn kinderen dat als ze behoefte hebben om te vechten, ze dat altijd met mij mogen doen en dat ook altijd gedaan hebben (elk welpje moet spierversterkende spelletjes krijgen en leren jagen met de vader, hoe oudewets dat ook klinkt), maar dat agressief of gebrek aan zelfdiscipline absoluut uit den boze is en het laagste van het laagste in mijn waarden.
Kortom, hij wordt getest en plots valt de term 'hoogbegaafdheid' en beweert mijn echtgenote plots dat floris een IQ boven de 145 heeft en marieke boven de 135. Dit klinkt als pure nonsens in mijn ogen. Wij zijn niet hoog-intellectueel, maar hoog-geïnteresseerd. Mijn echtgenote kent mijn weerzin tegenover medicatie (de natuur moet grotendeels zelf haar eigen gang gaan, wat niet belet dat ik voor anti-biotica ben voor ernstige gevallen, ik vind de trend momenteel het andere extreem uitgaan), en 'versiert' een afspraak met haar superieur in rang staande collega, de kinderarts Ingrid Claeys. Het woord rilatine valt en ik ken dat niet, maar schrik van de idee dat mijn zoon continu 'pilletjes moet pakken'. Ik herinner mij haarscherp dat ze onderstaande IQ-schaal tekent en de opmerking maakt: Waar aan de linkerzijde de 'zwakbegaafden' of 'mentaal gehandicapten' zijn, zit uw zoon aan de rechter zijde. Ik repliceer: En dan, dan moet hij maar tegen zijn tanden krijgen en zich leren aanpassen? Ik zal hem wel begeleiden daarin. "Nee, mijnheer", zegt ze, "u vergeet dat uw zoon psychologisch niet zo sterk is als u en emotioneel zeer gevoelig. Die rilatine kan hem helpen op school om zich beter aan te passen aan de noden van de school."
Ik vraag nog expliciet of ze mij wil beschrijven wat rilatine dan juist doet, en ze antwoordt eerlijk met "We weten het eigenlijk niet, maar het is zeer eigenaardig. Hoewel het normaal zou moeten oppeppen heeft het bij deze kinderen net het effect dat het rustiger maakt en hun aandachtstoornis minimaliseert."
Om het verhaal kort te maken, ik wil geen heisa met mijn echtgenote, en vind dat dit op haar terrein ligt en ga hier verder niet op in.
Gelijktijdig lieten we hem een jaar overslaan en komt hij bij de fenomenale super-leerkracht Antoon Dusselier terecht die gedifferentieerd les geeft. De eerste avond al komt hij meteen zingend thuis en vertelt honderduit over de school en 'zijn' meester. Het jaar erop wordt dit door de duo-leerkrachten Hilde Agache en Greetje (die een paar jaren later naar de zeer goede basisschool Rodenburg overstapt) dezelfde methodiek gevolgd en is er veel communicatie. Alleen 'klagen' ze op het einde dat ze niet meer weten wat hem te geven op het einde van het jaar, en zakken zijn punten dan ook terug naar beneden. Ik dank deze drie leerkrachten hier intussen expliciet voor de zon die ze in het leven van floris brachten.
Het loopt mis in het vijfde en het zesde. School vraagt "of hij nog zijn rilatine neemt" en mijn echtgenote verhoogt na mondeling advies en zonder enige medische controle door Dr. Ingrid Claeys zijn dosis. In het zesde heeft hij pech, want de leerkracht waar we op rekenden om het recht te trekken, valt zelf uit wegens suikerziekte en het wordt een pestjaar, een jaar dat hij zich herinnert als een 'rotjaar' (terecht) maar door de kanker van opa en door mijn echtgenote wordt mij wat geweigerd nogal rechtlijnig op te treden.
Hij wil naar (het zeer degelijke) Don Bosco en ik wil mijn blunder rechttrekken. Mijn echtgenote en ik trekken samen naar het CBO (Centrum voor Hoogbegaafdheidsonderzoek) van de universiteit Antwerpen en leggen alles uit, zie dit adviesverslag. Voorzichtig uit ik ook mijn bedenkingen tegenover rilatine, waarna mijn echtgenote kwaad naar mij kijkt en het moet gedaan zijn om daarover te beginnen. Ik zie mijn echtgenote op dat moment rationeel liever dan mijn kinderen en laat het daar ook bij. Don Bosco staat ons toe, het 'probleem' (zelf zie ik het niet echt als een effectiefprobleem, maar als een geestelijke aanpassingsperiode voor floris, die ik zelf ook langzaam pas verkreeg na introspectie vanaf het derde middelbaar: Een sterker lichaam vereist een sterkere geest om in evenwicht te blijven en dat vraagt een groeiproces), een vergadering hierover te beleggen. De reacties van sommige leerkrachten lijken me duidelijk "weer zo'n koppel die hun kind beter acht, dan een ander" en meer nog, ik geef hen ergens gelijk. Ik wil geen voorkeurbehandeling voor mijn zoon, want dan zal hij op termijn aanpassingsproblemen krijgen. Niettemin ontwikkelt zijn leerkrachte Frans (weeral zo'n prachtige lerares) het jaar erop een magische begrip en eigenlijk ontwikkelt ze met haar leerlingenliefde een gouden sleutel tot zijn hart (nog steeds overigens). Er ontstaan wat pestsituaties, maar met zo'n 'vlammende vrouw' wordt dat steevast gecorrigeerd. Het lijkt zowel haar als mij duidelijk dat het eigenlijk een blunder was hem een jaar hoger te stoppen, want hij verschilt bijna twee jaren qua leeftijd met de anderen, en op een meisje na, mist hij zijn oude vriend Gunther uit Bellegem en merkt zeer scherp hoe de anderen veranderen (herinner ik mij ook uit 'mijn tijd'). Het tweede jaar vraag ik of er een mogelijkheid bestaat dat hij ook nog Frans krijgt van haar (ik dank die liefdevolle lerares met gelijkaardige kinderen hier ook expliciet maar zij heeft ook niet graag dat haar naam genoemd wordt, maar ik kan niet nalaten dat het iets met een 'beek' te zien heeft), gewoon om een oogje in het zeil te houden, en men is daar (ook bij de directie) terecht kwaad voor. Mijn echtgenote is pas boos na de reactie van de directie, maar ik heb al een keer geblunderd, en ik voel dat floris het NU mentaal niet goed aankan. Gelijktijdig begin ik die rilatine ervan te verdenken omdat het ene jaar het andere opvolgt, zijn dosis weeral maar verhoogd wordt, en ik besluit het zelf grondig te bestuderen nadat ik zeer rare en niet erfelijk gedefinieerde gezondheidsklachten (hartritmestoornissen, flauwvallen, enorm vermageren, zwartgallige dromen) bemerk. Ik kom ook in contact met apotheker http://www.haesbrouck.be en schrik enorm als ik bij twee klanten apothekers de blijkbaar retorische vraag stel of rilatine op de lijst van 'verdovende middelen' staat en dit per cliënt moet worden bijgehouden.
Zelf rilatine nemen. Mijn echtgenote reageert geprikkeld dat ik er toch terug over begin, maar ik open het onderwerp meer en meer. Tot slot besluit ik (omdat in de bijsluiter stond dat het best is in de vakantie daarmee te stoppen, maar mijn echtgenote dat niet wou, omdat ze blijkbaar soms problemen kreeg met floris gedrag, omdat hij - zoals zijn vader - nogal actief was en bepaalde sociale 'geplogendheden' niet zo maar aanvoelt) op mijzelf te experimenteren (wat wettelijk niet mag, dit is zelfvergiftiging). Het effect is tegen mijn verwachting in werkelijk wonderbaarlijk. Al de eerste maandagmorgen als ik de kinderen naar school voer, voel ik mijn oogbewegingen vertragen. Na een kwartier begin ik al rustiger te rijden met de auto, mijn gehoor verzwakt zelfs, en in het terugkeren rij ik plots zo defensief dat er bijna een auto mij achteraan aanrijd (ik rij normaal altijd eerder offensief en defensief rijden een andere aanpak vereist, o.a. anders en nog meer kijken in de achteruitkijkspiegel). Een klant belt op mijn handenvrije GSM omtrent een aangetekende brief van de BTW, en ik hoor het nogal passief aan en zag "oh ja, fax het eens door, ik ga het morgen eens bekijken" en schrik als ik mezelf dit hoor bekijken. Ik ben iemand die altijd 'NU' handelt en 'ONMIDDELLIJK' en nu hoor ik iemand anders antwoorden. Het bizarste vergeet ik echter: Soms lijkt het alsof ik mijzelf als buitenstaander begin te bekijken (terwijl ik zelfs in mijn jeugd er niet in slaagde onder zelfhypnose uit mezelf te treden en mijn geest zich altijd al thuisgevoeld heeft in mijn lichaam) en dat geeft mij een zeer onbehaaglijk gevoel van niet mijzelf meer te zijn.
Ik kom thuis en heb zin om me eens rustig wat in de zetel te leggen en muziek te luisteren (terwijl ik zoveel werk heb). Ik leg me neer, en merk van die kleine glinsteringen op mijn netvlies, zoals heel kleine lichtwormpjes op mijn ogen en vind het leuk om ze zo wat te volgen. Een half uur later werk ik aan mijn bureau en het gaat vrij vlot, maar veel veel trager. Ik hou me wel zeer goed aan een taak en moet geen inspanning doen om geen drie dingen tegelijk te doen (wat ik anders wel doe, en ook zelfs eigenlijk heb leren leuk vinden, een beetje met de zweep erop).
Na drie dagen vertel ik mijn echtgenote dat ik zelf rilatine neem, ze schrikt een heel klein beetje maar antwoordt: "Ik vond al dat je zo rustig was de laatste dagen. Wel om eerlijk te zijn, ik heb je nog nooit zo lief gevonden. Het is zeer tof en eigenlijk heb je er blijkbaar ook deugd van".
Op het einde van de week lijkt het me minder leuk. Ik voel dat deze week niet voldoende productief was (een zelfstandige handelaar met kleine winstmarges moet dit zeer accuraat opvolgen), en dat mijn werk serieus achterop raakt. De angst springt rond mijn hart als ik bij het inboeken van mijn verkoopfacturen het bedrag bekijk dat ik deze week maar gefactureerd heb (omzet was nauwelijks een derde van gemiddelde weken). Ik ben ook niet blij met die andere 'ik' en de idee om elke morgen en middag heimelijk pilletjes te pakken waarvan de bijsluiter toegeeft dat ze niet weten hoe het komt dat die drugs hyperactievemensen als mij rustig maken, en nu weet ik hoe het voelt als een verslaafde, een gedrogeerde en nergens meer druk van buitenuit te voelen. Ik heb genoeg genoteerd, en krijg na het doorgeven van mijn eerste bevinden ook een uiterst kwade mail van apotheker Haesbrouck dat mijn zelfvergiftiging bij wet verboden is. Gelijk heeft ie, maar mijn kind gaat voor.
Ik vraag een ernstig gesprek, bekom - voor de eerste keer met misbruik van mijn perskaart - de professionele bijsluiter, en besef nu zeer, zeer grondig dat zo'n korte-termijn-wondermiddel, niet goed kan zijn op lange termijn. Dat floris zoveel jaren rilatine neemt, en dat ik zijn zelfbeheersing achteruit zie gaan i.p.v. vooruit, dat we kinderen geen zelfdiscipline leren met methylfenidaat.
Voor ik het weet, verlaat mijn echtgenote mij (en het in mijn ogen droomhuwelijk, maar dat was omdat ik er zeer gelukkig in bleef ondanks de moeilijke financiële periode, verergerd door de plots grote geldsnood van mijn echtgenote in 2004) op 11/11/2004 met de volledige inboedel (drie camions, zeven man van mijn schoonfamilie), zonder reden op te geven. Eerlijk, op dat moment verlang ik terug naar de rilatine, maar weet dat mijn kinderen mij nodig hebben, en de hele nacht huil ik als een klein kind op de grond van de living in het leeggehaalde huis, waarna ik die vol hang met foto's van ons gezin. Dit verhaal doet hier niet ter zake in de rilatine-affaire, maar ik weet met pertinente zekerheid dat ik die periode als rilatine-gedrogeerde wellicht zelfmoord gepleegd op dat moment en in een onbeheerst moment wellicht mijn verantwoordelijkheid tegenover mijn kinderen uit het oog zou verloren hebben (wat ze ook zeggen, met rilatine ben je verdoofd en doe je gewoon minder, maar je houdt eigenlijk ook met niemand rekening, al lijkt dat zo omdat je gewoon NIETS doet). Terwijl zonder rilatine mijn hersenen op dit zeer pijnlijke moment bij hun volle bewustzijn bleven en mijn verantwoordelijkheid voor mijn kinderen als een rood of blauw zwaailicht continu bleef branden (aanvulling juni 2006: Nu besef ik dat het precies dit enorm sterke geloof is wat 'goede vaders' onverwoestbaar maakt, zij zijn alleen te kwetsen via anderen).
Hieronder vindt u het oude relaas van rilatine, en ik hoop dat het tot een dagvaarding komt, want nu heb ik alle wetenschappelijke bewijzen dat mijn zoon zelfs wellicht geen ADHD heeft maar met zo'n IQ zeker geen drugs nodig heeft om "zichzelf te beheersen" (zeg maar: zichzelf continu te verdoven op vraag van de maatschappij die de lat almaar lager legt i.p.v. hoog en zo niet min maar meer zelf de ondergang van onze cultuur bewerkstelligt). Lees maar eens deze niet onbesproken parabel van de 'talenten'.
Klik op http://florisvanbelle.be/iq.pdf voor het professionele psychologische IQ-verslag met verwijzing naar het Asperger-syndroom. Pas op: Let erop hoe voorzichtig professionele maar ERKENDE psychologen zich uitspreken over verder onderzoek en op te volgen. Zij weten dat een mens niet alleen de som is van een DNA-formule maar ook o.i.v. de omgeving en vooral o.i.v. van een eigen wil zelf kan evolueren. Kijk in welk contrast dit staat met DIT vals NIET-psychologisch attest dat hier werd gegebruikt om te zeveren dat ik agressief was tegenover mijn zoon, en bol van de leugens staat terwijl die therapeute niet eens doorheeft dat ze bijverschijnselen van de rilatine beschrijft, en een niet toerekeningsvatbare jongen behandelde (de therapeute in kwestie is trouwens een collega van mijn echtgenote en dit is het brondocument in het kortgedingvonnis dat niet eens MOCHT gebruikt worden in de procedure; zie dit attest van de psychologencommissie daarover, die terecht verbolgen was dat men met zo'n eenzijdige procedure ook u als lezer willekeurig zoals in Wit-Rusland kan elimineren en zelfs laten interneren en dat ik via tegenprocedures en ondanks de lange termijn die het Kortrijkse gerecht er telkenmale bijvoegde en door TE BEWIJZEN DAT IK NORMAAL BEN = omgekeerde wereld, toch in orde kreeg). Klik hier ook voor een verklaring van een van mijn geburen met kinderen van hoe ik de zelfbeheersing van floris soms rustig aanpakte.
Ook in het grondige zeer leerzame psychologische onderzoek dat ik vrijwillig ook in Sint-Amandus doorliep (mei & juni 2005), met deze conclusie, kwam in de testen eigenaardig genoeg geen echte ADHD boven als ik verwacht (bij de zéér uitgebreide test van Kooij en Buitelaar scoorde ik totaal tegen mijn verwachtingn op 12 van de 22 kenmerken en concludeerden de specialisten als volgt: "Mijheer Van Belle is een zeer actief, soms rusteloos man. Hij vermoedt dat hij aan ADHD lijdt, maar we konden enkel zijn rusteloze activiteit weerhouden terwijl er minder sporen waren van aandachtstekorten." Zonder dat het professionele bureau Dilopsy van het zeer uitgebreide psychologische verslag door mij op de hoogte werd gesteld, concludeerden zij (met een aparte persoon die Floris observeerde tijdens zijn IQ-test) "Hoewel Floris het intelligentieonderzoek onderging zonder medicamenteuze ondersteuning, waren geen kenmerken van hyperactiviteit of aandachtsproblemen waar te nemen". Dus zwaar in tegenstelling tot het initieel gesprek met Ingrid Claeys. Ik heb leren door hardwerken en door introspectie mij zelf te beheersen. En geleerd geen zelfmedelijden te hebben dankzij mijn echtgenote. In 1986 gaf de priester die ons huwelijk inzegende in 1989 - klik hier voor ons juweel-trouwboekje - het sleutelwoord KLAVER mee, waarvan de 'L' staat voor 'luisteren'. De 'zogezegde aandachtstoornis' werd omgevormd door in hoog tempo toch af te werken waar ik (allemaal) aan start. Een hoogbegaafde heeft geen aandacht-te-weinig maar aandacht-te-veel. Op het moment dat men ons iets wil herhalen dat we al verstonden, zijn wij al in ons hoofd aan een toepassing bezig. Om concreet een voorbeeld te geven: Bij de vraag "hoe rap gaat een mens?" door een beroepsleerling van het VTI te Izegem, dacht ik onmiddellijk aan de berekening van het draaien van de aarde. De week erop, had ik al volgende uitgedacht (en vond dat ook zeer goed omdat leerlingen zelf moeten leren denken, terwijl ons onderwijssysteem alleen op de linkerhelftontwikkeling van onze hersenen steunt):
De omtrek van de aarde is 40.000 km. Dus gaan we op de Evenaar: 40.000 km/24 h = 1.666,67 km/h (leerling vond dit zeer tof, waw, wij gaan rap). Hier was het te moeilijk om in beroep uit te leggen, maar met de sinus bereken je al snel dat we hier op 50° nog meer dan 1.000 km/h gaan).
Omdat ik zijn verrassing zie en het sappige van dit verhaal (waarmee je probleemloos ook de sinus eens zou kunnen uitleggen om het te GEBRUIKEN en wiskunde interessant te maken), zeg ik: "En wil je nog veel rapper gaan?" waarop heel de klas het uitroept: "JA!" Iemand zegt zelfs, kunnen we meer dan 10.000 km/h gaan, en ik antwoord "JA, dat doen we". Het is muisstil in de hyperactieve klas (allemaal rilatine voorschrijven misschien?) en ze wachten. Ik teken op het bord een rondeke met een lachend gezicht. De vraagtekens groeien, ik teken errond een bijna cirkel met een klein bolletje en kleur dat blauw en zeg: "een blauwe planeet". Ik schrijf bij de cirkel 149.000.000 km en vertel dat dit de afstand is die de aarde rond de zon aflegt en vraag hen nu de regel van drie toe te passen.
Hoe lang doet de aarde rond de zon? Pas na onderling laten discussiëren komen ze tot de oplossing: Een jaar (ik vermijd het euvel van winter en zomer, want dat heeft NIET met de afstand te maken maar de helling van de zon t.o.v. het oppervlak bij ons). Hoeveel dagen is een jaar? 365 (366). De rekenmachine wordt genomen (er zijn er die ze niet mee hebben en nu laat ik ze aan den lijve voelen dat dat spijtig is). En dan hoeveel uren zijn er in een dag. Naast verkeerde antwoorden komen ze dan samen tot de conclusie: 17.009 km per uur! Als ik 's middags in een andere klas kom les geven, blijkt de helft van de school al doorverteld te hebben dat ik met die Harley Davidson V-Rod moto van die klant meer dan 17.000 km per uur rijd... Zie hier trouwens mijn mini-syllabus die ik speciaal maakte omdat bepaalde leerlingen spuugden op wiskunde en ik wou bewijzen dat wiskunde en elektriciteit (wetenschap) hand in hand gaan en het aan de leerkracht ligt om wiskunde toegankelijk en vooral praktisch te maken.
Eind 2005: Ik kwam nu ook reeds samen met professor Danckaerts, die de prof is van o.a. de meeste assistenten die nogal voor het gebruik van Rilatione zijn. Ik heb ook een afspraak eind dit jaar met de producent Novartis zelf die rilatine maakt, en vooral vreest dat het nieuwe Strattera dat een truc gebruikt met drie koolstofatomen i.p.v. een koolstofatoom en zo NIET op de lijst van verdovende middelen zou staan, maar dezelfde psychotische werking zou hebben (moet ik dan eens weer zelf uittesten, vermoed ik) dit subtieler gaat doen. Dan kies ik liever voor rilatine die duidelijk is, en ook duidelijk is in haar bijsluiter en mensen kan helpen, maar duidelijk zegt dat de psychische zijde - voor mij vooral de bewustwording van de persoon in kwestie die het neemt - de prioriteit krijgt en het enkel als HULPMIDDEL beschouwt, liefst tijdelijk, maar als het niet anders kan ook op lange termijn, maar zorg voor de bijverschijnselen.
Tot slot meteen wijzen op het vermageringseffect. Ooit was dit een vermageringsmiddel maar werd verboden op de markt (behalve voor ADHD), en het werkt nog steeds zo. Bovendien kan de maag van uw kind dan door deze dopamine-beïnvloeder geen grote maaltijden meer aan, dus laat het eten en drinken zoveel het wil om de bijwerkingen tegen te werken en het gezond te houden, laat het zeer veel bewegen dat ook de afvalstoffen ervan vlot weg kunnen.
De schade aan de uiteinden van de zenuwuiteinden zijn wel definitief, maar toen ik vreesde dat de hersenen van Floris waren aangetast, liet ik in 2006 een (volgens mij eerste en enige èchte) IQ-test uitvoeren op hem, zie http://florisvanbelle.be/iq.pdf en was ik eerst blij dat zijn IQ nog altijd hoog was, maar de klinisch psychologe wees me toen zeer terecht op de opmerking dat er een zeer grote V/P-kloof was (tussen verbaal en performaal IQ), en dat zij GEEN verschijnselen van ADHD had gemerkt, iets wat ik eigenlijk ook deels genegeerd en zelfs ontkend had bij mijn psychologisch onderzoek, maar waarvan mij nu wel duidelijk werd, dat Asperger-mensen ook hoog scoren op de ADHD of ADD-testen. Let dus op: Het gaat bij hem en mij dus hoogstwaarschijnlijk NIET over een aandachtstoornis gaat want anders zouden we in het leven zo functioneel niet zijn [en mijn broers evenmin, denk ik, waarvan de meesten toch een job hebben en zelfs soms op vrij hoog niveau meedraaien in de maatschappij; Jean Paul doceert aan de Cape Town University in South Africa; Jean Louis is diplomaat voor de Belgische ambassade te India; Jean Pierre was jarenlang kantoordirecteur; Jean Claude is in mijn ogen een technisch genie en de enige die nog alle 'stielen' kent en met wie ik tenminste een gesprek over kernfusie en onze angst daarvoor kan opbouwen; Jean Marie functioneert zeer goed in het directiekader te Dexia; zonder te ontkennen dat wij natuurlijk ook onze grilligheden en kleine kantjes kennen].
Mijn zeer lieve zoon floris neemt echter dus... al zes jaren rilatine door een foutieve diagnose (ik beken hierin ook volop schuld, hoor). Veel erger is dat het gesprek met mijn echtgenote onbestaande blijft omdat zowel de advocaat als de kinderarts te arrogant zijn om nederig op een fout terug te komen en die zo snel mogelijk te herstellen. Want wat is er nu mis met fouten maken? Ik maak er ook en geef die ook open toe aan mijn cliënten (heb voor AJ 2005 zelfs fiscale aangiften te laat ingediend en heb daarom zelf jaarrekeningboetes betaald en behoor dus bij die 10% 'zondaars' uit het krantenartikel van 29/03/2006); echtgenote; kinderen èn kennissen. Qua rilatine pleit ik overigens medeplichtig en schuldig omdat ik het in het begin niet heb onderzocht. Maar nee, werkelijk ernstig wordt het hier omdat men volhardt in die bewezen leugens: Daarom werd mijn zoon mij juridisch al met de grootste nonsens en talloze malen afgenomen in de weekends, terwijl hij zijn papa meer dan nodig heeft enkel en alleen al om zichzelf beter te begrijpen, want nu zit hij alleen tussen vrouwen en een man en een vrouw zijn wel gelijkwaardig maar zijn VERSCHILLEND (de wetenschapper die dat nog ontkent, die mag van mij geïnterneerd worden). Dat een vraag tot dialoog daarover leidt tot een... rilatine-echtscheiding, dat doet mij bovenal zeer diep pijn en heeft mijn hart gebroken (maar niet mijn verstand). Welke tijden gaan wij tegemoet als ook het huwelijk al als wegwerpartikel wordt beschouwd door wat arrogantie van zich belachelijk gedragende ouders?
Aanvulling d.d. 18/06/2006: De rilatine-evolutie met floris verloopt niet goed, maar vanaf de vakantie plan ik hem geen rilatine meer te geven bij mij, enkel en alleen om gezondheidsredenen en omdat ik samen met hem en ons gezinnetje wel aan zijn zelfbeheersing zal werken en wat moeilijke situaties zelf ga uitlokken met hem daarvoor (in pure vaderliefde en zonder dat er iemand mag weglopen van elkaar, de moderne term voor zo'n simpele ouderwetse discipline is 'conflictmanagement'). Bovendien heb ik volgende week een afspraak met CGGZ (Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg, adres vind je hier). Floris heeft mij al bevestigd dat hij daar - in tegenstelling met Dilopsy uit Gent - een 'zeer raar gesprek had' waarvan hij niets begreep en opzettelijk niet altijd antwoordde op hun vragen (dus de conclusies daaruit zullen navenant zijn). De mail met de benadering van de problematiek Asperger-Autistiforme spectrum-Hoogbegaafdheid-werking rilatine en de recentste ontdekkingen omtrent de werking van de Formulatio Reticularis (zie hersenstam via google) bij mensen zoals ons, vindt u op deze belangrijke mail-link, want daarin verwijs ik ook naar de tweede zelfmoord bij een leerling in Don Bosco (gevaar voor kettingzelfmoorden) en kondig ik aan een grondig onderzoek en desgewenst gerechtelijke stappen te ondernemen tegenover Ingrid Claeys en alle betrokken indien mijn zoon tot waanzin gedreven wordt door het afnemen van een strenge vaderfiguur die hem leert dat iedereen zich moet aanpassen aan de maatschappij, niet in het minst maar zelfs in het meest bij goedbegaafden zoals ons.
Mijn voorlopig conclusie is dan ook als volgt in mijn geval: Rilatine moet het feit dat een ouder zijn kind over-verwend heeft niet camoufleren noch oplossen, want het brengt het kind op termijn in een nog zwakkere toestand door de lat lager te leggen, in plaats van de lat hoger te leggen. Ik leg dus een groot deel van de schuld deemoedig bij mijzelf maar vraag dan ook deze fout zelf te mogen rechtzetten in een liefdevolle vader-zoon relatie voor ik hem moet loslaten in het echte leven.
De rest hieronder is saaie materie, maar werd al enorm gelezen op internet, en kan omwille van de naamvermelding tot een nieuw internet-proces leiden [ik hoop het, zie ook 34 in supra, want blijkbaar start slechts zo een gesprek ten gronde]. Laat duidelijk zijn: Ik ben niet tegen rilatine. Bijvoorbeeld zelfs mijn zoon zou er eventueel op korte termijn deugd van gehad hebben op het moment dat mijn echtgenote mij verliet en ze hun vertrouwde kamer ongewenst moesten achterlaten of als hij zal beseffen dat de financiële nonsens van de advocaat materieel alles vernietigt wat met liefde en harde werkkracht opgebouwd werd (maar filosofisch omgekeerd hopelijk verrijkend zal werken; denk aan 'Dukkha' in het boeddhisme). Strikt genomen zou mijn dochter vooral deugd hebben van rilatine want die heeft nog veel meer energie [maar legt zichzelf ook veel meer discipline op en dàt is de juiste aanpak]. Ook het verslavende aspect van rilatine is niet bewezen, maar voor mij glashelder: Ik en mijn dochters hebben een heilige schrik om 'een pilletje te pakken'. Mijn zoon neemt al hele dagen pilletjes, dus als hij een XTC-pilletje krijgt, zal de drempel echt niet zo groot zijn, want ook dat is voor hem 'maar een pilletje' terwijl het voor mijn dochter 'schrikwekkend een pilletje is' (zal veranderen als ze later misschien de 'pil moet nemen', maar dat is een ander gesprek). Ik heb hier geen uitgebreide medische testen over 'verslaafbaarheid' van nodig, dat is de waarheid van "De naakte mens" (Desmond Morris, als puber las ik dat boek graag omwille van de blote plaatjes die daarin ook stonden, eerlijk is eerlijk; nu beschouw ik het als nogal Freudiaanse lectuur), en zelfs van zijn boek "De naakte aap". Back to Basics!
Bellegoed, Bellegem, bijwerkingen 29/03/2006 en 18/06/2006.
Snelbladerfunctie: | 09/08/06 ADHD-in-Adults | Rilatine-echtscheiding | Adhd-screening | Bijsluiters rilatine/concerta |
================================================================================
Oude slordige en wanordelijke tekst uit 2005. Mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa, maar ik zal het later eens in een propere boekvorm gieten. Zoals vermeld, moet u dit soms van onderen naar boven lezen, maar lezers die naar rilatine zoeken zijn intelligent genoeg om zelfstandig te denken, dat weet ik zeker.
>> 16/09/05; Volg deze link naar in de septemberspecial 2005 Psyche en Brein van 2005!
Vooraf (23/09/05): "Van een derde van alle kinderen die met een lage luchtweginfectie in het ziekenhuis worden opgenomen, is de verwekker onbekend." (Infectieziekten bulletin nr. 17 van 2005 van Inspectie voor de Gezondheidszorg, RIVM = officieel Nederlands Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu). Zoek maar eens in google op het totnogtoe maar via omweg ontdekte onbekende menselijke variant het Bocavirus (dus: geen antibiotica!). Dit maar om te melden dat de medische wetenschap niet zo ver staat, als velen onder ons denken en dat continue voorzichtigheid met onze kinderen van zeer groot belang is, en de dokters hier zelf soms ook het Noorden kwijtraken of het nu een virus dan wel een bacteriële infectie betreft bij zwaar hoesten en geïnfecteerde luchtwegen. Wij blijven als mens qua gezondheid duidelijk geen molecule meer waard of anders dan een puur primair zoogdier op het vlak van virussen... Hierna volgt dan ook mijn 'persoonlijk voorzichtigheidstandpunt' m.b.t. rilatine. -- als de midi-muziek The Entertainer van ADHD'er Charlie Chaplin u stoort, duwt u in Explorer op ESC, maar als deze muziek u niet stoort tijdens het lezen, behoort u misschien verrassend wèl ook tot de ADHD'ers zonder rilatine. De strafst uitgegroeide ADHD'ers hebben namelijk geleerd een enorm concentratievermogen tegen hun natuur in aan te wenden. Rustigere midi-versie: klik hier.
In absoluut niet medische termen en eenvoudig gesteld werkt rilatine eigenlijk zoals een soort nagemaakte 'adrenaline' die wordt toegediend. Om het simpel te begrijpen: mensen met een goed jachtinstinct (zoals mezelf), hebben een groter niveau aan adrenaline-reserve in het bloed, waardoor wij bij stress niet zullen panikeren en in fracties van seconden (men spreekt van 3 honderdsten van een seconde) een enorm energie-niveau kunnen opbouwen. In concreto uit dat zich bijvoorbeeld bij ons thuis, dat er vier vliegenmeppers zijn, en dat geen enkele vlieg of mug bij ons veel kans maakt. Op het moment dat een van mijn drie kinderen een insect ziet, laat die alles vallen, en wordt de aanval ingezet op dat arme beestje. Als zoiets in de klas zou gebeuren, kan dit algauw gediagnosticeerd worden als een 'aandachtstoornis', omdat de aandacht wel degelijk naar de (saaie of te trage?) les moet gaan. Dus dit eigenlijk bij ons heel natuurlijke verschijnsel, wordt niet zo door de moderne maatschappij getolereerd en zeker op school hebben ze geen tijd om niet stilzittende kinderen heel de tijd rationeel toe te lichten dat ze wèl moeten stilzitten (toen ik klein was, bestond het woord MBD en ADHD nog niet, en noemden ze mij gewoon een 'lastigaard', waar ik na een tijd zelfs geen bezwaar meer tegen had).. En ja hoor: Rilatine helpt effectief in deze gevallen, maar... op korte tormijn. En doordat het werkt, en de medische sector er miljoenen Euro mee verdient, ligt het voor de hand dat het het snelst groeiende voorschrift is dat bepaalde kinderartsen voorschrijven. In onze streek is dat bijvoorbeeld dokter-kinderarts Ingrid Claeys uit Geluveld (geeft ook lecties in autisme, bijv. op 12/10/04, "Autisme vanuit een medische invalboek bekeken" of "ADH- of Hyperkinetische kinderen", 17/06/99 aan GKAI, Ieper ), maar schrijft bijv. voor twee kinderen in de Beukenstraat te Wevelgem meer dan de maximale volwassen-doses voor, waarvan Daphné Cardinael na jaren plots ernstige psychotische problemen begon te vertonen, die nu pas opgelost raken sinds deze prachtige jongedame volledig de rilatine zelf afbouwde en tot het besef kwam dat zij zelf verantwoordelijkheid draagt over haar gedrag en dit een mentaal sterkere geest vereist (met toestemming van vermelde klant gepubliceerd). De weg die ze nu moet afleggen is echter nog harder dan had ze dit gedaan aan jongere leeftijd. Extra links: De bijsluiter van rilatine (moet u ècht eens goed lezen), arrest in Antwerpen (nu kortgeding van vader om rilatine te stoppen), en de prachtige technische rilatine-powerpoint-presentatie voor apothekers van de Belgische expert op dit vlak: Apotheker-informaticus Fernand Haesbrouck (zie hieronder ook), te gebruiken nadat u hem op de hoogte brengt hiervan (klikken op 'hem'). Addendum op 18/09/2005: klik hier om naar bladwijzer in infra met rilatine-bijsluiter te gaan!
>> Bijvoeging d.d. 12/09/05: Op expliciete vraag van mijzelf, belt Ingrid Claeys mij vandaag om 15:57 eindelijk zelf op. Zij neemt mij deze melding op internet vrij kwalijk en vindt het daardoor deontologisch onmogelijk om het concrete geval van mijn zoontje verder te bekijken. Ik vraag haar hierop dit te weerleggen op papier want ik wil dit ongewijzigd hiertussen publiceren en zeg dat mijn enige bedoeling is informatie te verstrekken om eenzijdige informering te voorkomen en een vruchtbare discussie uit te lokken (zoals haar telefoontje nu). Zij blijft niettemin bij haar standpunt dat onze relatie te verstoord is door mijn werkwijze op deze manier, maar engageert zich wel om te proberen om een professioneel onderhoud te bekomen met een universitair iemand met wie (o.a.) ik dit objectiever zou kunnen bekijken. Ik betreur het dat een kinderarts niet zelf durft door te gaan op de zelf voorgeschreven medicatie (zij hebben een zeer gedegen opleiding hiervoor gekregen), want ook ik ging oorspronkelijk akkoord met de toediening van de rilatine op korte termijn, dus van een fout bij aanvang kun je niet noodzakelijk spreken. Maar het is volgens mij wel de bedoeling van tussenin - zoals op de bijsluiter staat - de toediening regelmatig te herbekijken, en na bijna zes jaar is dat ook wel concreet wenselijk in het geval van mijn zoontje die nu ook al op 2 X 1,5 pilletje zit (de dosis voor volwassenen), waar we met een kwart pilletje gestart zijn. Ik meen dat een jongen met meer dan redelijk IQ bovendien wel langzaam aan zelf kan instaan voor zijn eigen gedrag en betrokken moet worden in zijn opgroeiproces. Mocht het niet lukken zonder 'pilletje', dan wil ik de eerste zijn om toe te geven dat het wenselijk is, maar ik blijf erbij dat het voor elke ouder, elke arts, elke mens wenselijk blijft zo breed mogelijk te communiceren over het kernprobleem (als er al een echt probleem is, ik vind mezelf noch mijn zoon eigenlijk abnormaal) en pas dan over de behandeling. Ik profiteer echter van deze gelegenheid om een aantal zaken misschien te citereen uit het pas verschenen (2005!) nieuwste boekje van van Cora De Vos, "ADHD":
Blz. 28: "Tot de reguliere behandelingen behoren gedragstherapie en medicatie. Bij voorkeur, zo menen veel deskundigen, allebei." [noot: de paragraaf die u op deze bladwijzer vindt in de rilatine bijsluiter spreekt dit RADICAAL tegen; rilatine past ENKEL in globaal behandelingsschema."
Blz. 29: "Methylfenidaat (Ritalin) is geen geneesmiddel; het geneest ADHD niet. Het kalmeert hyperactiviteit en kan de concentratie verbeteren."
Blz. 34: "Voor ouders is het desondanks vaak even slikken als ze voor de eerste keer horen of lezen dat Ritalin (of althans de stof methylfenidaat) onder de opiumwet valt." (wat verderop wordt dit gerelativeerd met "Enige nuchterheid lijkt op zijn plaats" maar het is inderdaad jammer dat dit voor 90% van de ouders bij het eerste voorschrift niet wordt vermeld, of toch niet door de dokter in kwestie, waardoor de ouders niet behoed zijn voor de klassieke bijwerkingen van 'drugs' die optreden).
Blz. 36: "Misschien geldt voor deze discussie [pro - contra wordt bedoeld] dezelfde relativering als bij die van de mogelijke verslaving: leg de berichten naast je neer en kijk naar het individuele welzijn van jouw kind. Daar gaat het tenslotte om. Hoe ging het zonder Ritalin, hoe gaat het met? Hoe is de diagnose gesteld; heb je vertrouwen in de wijze waarop? Is er een uitgebreid onderzoek geweest of stond je binnen tien minuten weer op straat met een recept op zak? En bovenal: is je kind ermee gebaat? Zit het lekkerder in zijn vel en functioneert het beter nu het medicijnen gebruikt?"... "Als de ene deskundige het al niets eens is met de andere, wat moet je dan als ouders". >> ik dacht dat het voorzichtigheidsprincipe een van de basisprincipes is in dat geval.
Dit boekje zelf is o.a. voor 7,91 EUR te verkrijgen via een link van de site van www.eos.be naar www.azur.be en heb ik trouwens momenteel met zelfs met een korting voor EOS-abonnees besteld via de rechtstreekse link (mèt beschrijving) op http://www.eos.be/boeken/Bkreadxml.asp. Niettemin durf ik ook voor dit boekje de kritiek te uiten, dat de schrijfster duidelijk zelf GEEN ADHD heeft en dat er volgens mij dus betere werkjes bestaan, maar het is wel zeer vulgariserend en bevat een verwijzing naar (soms verouderde) boeken daaromtrent achteraan van voor 1999. De geschiedenis over oudere benamingen MBD is ook nogal kort (maar krachtig). Ikzelf krijg bijvoorbeeld liever de term MBD opgekleefd dan ADHD.
>> Extra bijvoeging d.d. 17/10/05: Blijkbaar blijft Ingrid Claeys deze pagina en haar bijwerkingen door mij verder lezen (joepie, maar ze kan ook moeilijk anders, want ik kom steeds meer nieuwe mensen tegen die deze pagina doorgeven en uitgebreid lezen en haar er vervolgens vragen over stellen; dat is ook mijn werkelijke en expliciete bedoeling). Ze heeft de papa van Daphne Cardinael nu blijkbaar ook teruggebeld verleden week met de vraag of hij wel toestemming gegeven had voor deze pagina. Na een relaas of dit de 'dankbaarheid' van hen was voor wat ze gedaan had, wilde ze ook echter niet beantwoorden toen hij pertinente vragen stelde over het 'welzijn' van Daphne en waar ze was toen zij in zware problemen raakte in school verleden jaar en zelfs voorspelde dat ze met het stoppen helemaal een probleem zou worden. Ze blijft dan wel een ondernemende juffrouw, nu is ze bereid volop de verantwoordelijkheid voor haar daden te nemen en kan ze al bewust haar eigen reacties sturen, terwijl die reacties vroeger door almaar grotere doses onderdrukt werden, maar ze voelt zich nu wèl goed in haar vel. Dus voor Ingrid Claeys in kwestie, misschien even nog duidelijker zijn: U, Ingrid Claeys, heeft mij beloofd om iemand van de universiteit te zenden om deze tekst te weerleggen omdat u dat zelf (als voorschrijvend kinderarts) niet wou of niet kon, en mijn ijzeren geduld raakt langzaam op, omdat mijn zoon ondanks zijn ongewoon licht gewicht (is als enige in onze familie echt mager) op de dosis van 2 X 1,5 pilletjes daags blijft voor zijn zesde jaar op rij. Dit hoewel ik ook met de huisdokter in kwestie overeenkwam dat een vermindering nu eens zou getest worden, maar dit blijkbaar niet in overweging wordt genomen. Ik plan dan ook een procedure hiervoor voor de jeugdrechter (mèt huidige en andere internetteksten) waarbij ik haar expliciet in gebreke zal stellen wegens het ontbreken van de jaarlijkse medische onderzoeken, zoals verplicht staat in de rilatinebijsluiter en dat een aantal van haar collega's die Rilatine ook voorschrijven wèl aanraden er mee te stoppen in de zomervakanties èn een jaarlijkse bloedonderzoek met controle op de bloedplaatjes uitvoeren. Ik hoop dat ze beseft dat de gezondheid van mijn zoon mij meer betekent. Dat intussen de zenuwuiteinden van mijn zoon zijn afgestorven en hergroeid op een lager niveau zodat er al een andere vorm van adrenaline-uitwisseling is dan bij mij, zal mijn zoon er nu al moeten bijnemen, wellicht voor de rest van zijn leven. Ook daarvan zijn de consequenties gewoon niet gekend, en dus oordeelt men dat het niet erg is. Ik hoop dat ze zich bovendien haast, want het zou wel eens kunnen dat het niet een procedure van mij alleen is, maar dat ik mijn krachten bundel met een viertal van de door haar behandelde gevallen. Hopelijk leest ze dit snel, of nee, ik ga dit onmiddelijk aangetekend per brief mededelen dat ik het rilatinevoorschrift voor de jeugdrechter ga laten beoordelen. Hier vindt u mijn persoonlijke klacht tegen Ingrid Claeys - en parallel daaraan hier de klacht bij de procureur des Konings tegen de aanwending van een 'psychologisch verslag' en de titel 'psychologe', 'Dr. Celie' of 'Dr. Lut Celie' in het kortgeding van mijn echtscheiding, terwijl nu blijkt dat zij simpelweg een omhooggevallen ziekenhuisverpleegster is en bovendien een collega van mijn echtgenote. Dit bovendien na haar gevraagd te hebben deze bewering te weerleggen, en na tevens advies ingewonnen te hebben bij het ministerie en nadat het voorkwam in september bij de Psychologencommissie en na objectieve testen van mij door èchte psychologen waarin nogmaals haar beweringen nonsens blijken en het tegengestelde uitdrukken van mijn werkelijke aard. VAN BELLE Jean Marc, een steeds plichtsbewustere papa van drie prachtige hyperactieve kinderen met minstens een normaal IQ. Dit kan misschien mensen stimuleren in gelijkaardige gevallen om tijdig te reageren en blijkbaar lezen ook rechters deze paragraaf zodat ze zich kunnen behoeden voor zo'n leugenachtige maneuvers om het gerecht om de tuin te leiden en feiten zodanig te verkrachten dat de bewijslast wordt omgedraaid (gebeurt frequent, met zo'n speciale gebeurtenissen zoals in de kranten meer en meer staan, niet iedereen is even weerbaar of denkt evenveel aan het welzijn van de kinderen; sommigen krijgen zelfs de waanidee te denken dat ze hun kinderen moeten vermoorden om hen de miserie te besparen - dat is je reinste nonsens en egoïsme; kinderen kunnen ook incasseren en hebben meer overlevingsenergie dan volwassenen!).
Snelbladerfunctie: | 09/08/06 ADHD-in-Adults | Rilatine-echtscheiding | Adhd-screening | Bijsluiters rilatine/concerta |
De technische gegevens en de wijze waarop rilatine werkt, vindt u zéér uitgebreid mèt alle verwijzingen naar de universitaire Belgische studies op http://www.haesbrouck.be/ . Ik heb in de zomer zelf eens rilatine genomen, en kan bevestigen dat het rechtstreeks op mijn zintuigen werkte, en mijn hyperactiviteit enorm milderde en een ogenschijnlijke rust gaf in mijn hoofd. De bijwerkingen raad ik iedereen af (vooral de apathie en zelfmoordneigingen), waarna ik het meteen gestopt ben. Bovendien is dit zelfvergiftiging en bij wet verboden, maar ik wou weten wat mijn zoon slikte en waarom hij nu ernstige eetstoornissen had, zwartgallige gedachten en hartritmestoornissen, daarnaast minder weegt dan zijn drie jaar jongere zusje en hopelijk begrijpt hij sindsdien wel waarom ik er geen voorstander van ben en genoodzaakt was dit te publiceren voor andere mensen in dit geval (gisteren 01/10/05 kom ik een moeder tegen in Rollegem Kapelle bij een nieuw type zonnepanelen dat zich richt naar de zon; kinderarts: Ingrid Claeys; gisteravond in het zwembad van Roeselare ontmoet ik de ouders van de kindjes waarvan ik een nieuwe 'terug'-salto leerde op de 1 meter springplank: rilatine met jaarlijks bloedonderzoek en om de zes maanden poging tot afbouw, een dokter van Torhout, dacht ik, dat is een dikke proficiat voor die mijnheer; vanmorgen om 11:30 h kom ik in de schaatsbaan van Gullegem ook een tof en dynamisch gezinnetje uit Moorsele tegen die zich vragen stelde bij mijn ge-clown op de schaatsbaan (salto over de balustrade en zo of gebaren dat ik leer schaatsen en daarbij rollen over het ijs en weer rechtstaan); bij het gesprek hyperactiviteit komt ADHD en rilatine voor, oudste zoontje neemt het met zeer goede resultaten op school sindsdien omdat het nu zeer lang kan studeren na elkaar - iets wat ik inderdaad zeer moeilijk kan - en de kinderarts is: Ingrid Claeys; velen hebben het artikel in het Nieuwsblad gelezen van ergens rond 23/09/05, moet ik ook eens lezen blijkbaar).
Hieronder wat andere feiten (misschien extreem, maar het vertelt toch dat men moet opletten met het 'standaard' voorschrijven van zo'n zaken die op de individuele lijst van drugs bij de apothekers worden ingeschreven - en dus GEEN geneesmiddelen zijn!).
Als u wil zien hoe renner Tom Simpson al in 1967 DOODvalt van langdurig amfetaminegebruik, klikt u hier of hier voor de off-line versie die u kunt downloaden. Pikant detail: de renner heeft de amfetamines tijdens zijn trainingen in België leren kennen... Ik citeer van Tom Simpson de kranten van toen zelf: "La découverte de plusieurs tubes d'amphétamines dans le maillot du vaillant Tom, et le résultat de l'autopsie ne laissent place à aucun doute sur l'origine du décès". Klik hier voor de volledige pagina hieraan gewijd door mij. Zoals reeds vermeld: Zweden verbood de amfetamines daar kort na meteen, zie wat verder in infra toegelicht n.a.v. een nieuw VLD-artikel.
T.J.Soloman, 15 jaar oud , leerling van de 'Heritage'
middelbare school in Georgia, werd met Rilatine behandeld.
Op 20 mei 1999 opende hij het vuur en verwondde 6 klasgenootjes.
(Kelly O'Meara, "Guns & Doses" , Insight , 28 june 1999)
25/03/2005: De schutter van Minesota, slikte Prozac.
Prozac is, net zoals de andere SSRI's, een phenylpropylamine (afgezwakte
amfetamines, valse neuro-transmitters die ons centraal zenuwstelsel het
mechanisme verstoren dat normaal, maar ook 'abnormaal' gedrag regelt).
Op 19 april 1999 schoot Shawn Cooper , een 15-jarige leerling
uit Notus,Idaho, tweemaal in het rond, waarbij hij ternauwernood vriendjes en
leraren miste.
Hij was aan de Rilatine.
(Kelly O'Meara, "Guns & Doses" , Insight , 28 june 1999)
Op 21 mei 1998 schoot de 14-jarige Kip Kinkel zijn ouders dood; daarna ging hij
naar zijn school in Springfield,Oregon , en wild om zich heen schietend doodde
hij 2 kinderen en verwondde er 22.
Hij was aan de Prozac en de Rilatine en had op school deelgenomen aan "boosheidsbeheersing"-lessen.
(Maureen Sielaff,"Prozac Implicated in Oregon Shooting", The VigoExamine,20/20 ,
National TV Show reporting on the Kip Kinkel Oregon Shooting, 22 May 1998,
transcript taken from this show.)
De 18 jarige Jeremy Strohmeyer randde op 25 mei 1997 , toen hij op vakantie was
in Las Vegas, een 7-jarig meisje aan en doodde haar in het damestoilet van het
casino.
Hij had Dexedrine ( zuiver amfetamine) voorgeschreven gekregen en was een week
voor deze moord begonnen met het innemen ervan.
( Nora Zamichow,"The Factured Life of Jeremy",Los Angeles Times Special Reports
19 july 1998
Omwille van het pedagogisch comfort is bij ons in acht jaar tijd het verbruik
van ‘legale’ harddrugs op school vertienvoudigd (12.405g methylfenidaat in 1995
en 125.672g in 2003, volgens cijfers van de farmaceutische inspectie) .
In Zweden is amfetamine als sinds 1968 verboden, en dit vooral na de dood van
Tom Simpson in 1967 in de Tour de France.
Klik hier voor
het VLD-magazine artikel van juli 2005 waarin dit vergeten feit even wordt
opgerakeld en voor bijkomende links naar deze coureur die overleden is aan een
hartstilstand ten gevolg van langdurig gebruik van amfetamines (over hem ging de
uitspraak "deze man was een wrak geworden").
Canada verbood sinds verleden maand het gebruik van amfetamine als een
geneesmiddel.
Sinds 1999 zijn in België de amfetaminederivaten met een eetlustremmende
indicatie ook al uit de handel genomen (immers : dodelijke ongevallen en
gevallen van pulmonaire hypertensie).
Men vergat daarbij klaarblijkelijk dat andere amfetamineproducten dezelfde
schade kunnen teweegbrengen.
Want bij ons wordt een ander amfetamine vergoed en op school gepromoot omwille
van het pedagogisch comfort: kinderen lopen net als de soldaten in WOII,
dwangmatig psychotisch beter in de pas en kunnen zich beter concentreren op de
vijand, in casu : hun leerstof.
Maar sommigen vergissen zich al eens van vijand , en dan gebeurt wat in een
oorlog (en in Minnesota) ook gebeurt.
Want de grens tussen dwangmatig psychotisch en pas echt goed psychotisch is
gewoon een kwestie van dosis en chronisch gebruik.
Wie durft de cijfers publiceren van de wachtlijsten waarop Rilatine en Concerta
kinderen prijken die wegens plaatsgebrek niet in de psychiatrie kunnen opgenomen
worden?
Snelbladerfunctie: | 09/08/06 ADHD-in-Adults | Rilatine-echtscheiding | Adhd-screening | Bijsluiters rilatine/concerta |
Medische verwitting - Pas op:
Indien u rilatine neemt, ga niet enkel af op dit artikel en stop daar niet op slag mee. Nee, raadpleeg uw arts en kijk na of er geen alternatief is, gecombineerd met een intense psychologische toelichting aan het kind zelf omtrent zelfbewustzijnsproblematiek.
Maar in Griekenland bijvoorbeeld zijn diverse artsten al correctioneel veroordeeld geweest, omdat ze nalieten periodiek hun patiënten medisch op te volgen op ernstige problemen. Zie ook de bijsluiter van rilatine zelf. Zeer concreet kunt u zelf dit al vragen aan uw kindje:
Kan hij/zij geen normale maaltijd meer eten? Eet uw kind bijvoorbeeld 10 keer of meer per dag en enkel kleine doses en moet continu snoepen tussendoor (rilatine is eigenlijk het ideale vermagingersproduct - grapje)?
Heeft hij/zij last van hartritmestoornissen (de uiteinden van de zenuwcellen sterven op lange termijn af; de halfdoorlaatbare celwand scheurt en verdwijnt; dit is overigens definitieve schade en de gevolgen voor de voortplanting - bijv. definitief erfelijk maken van voorheen onbestaande hartritmestoornissen en afwijkingen in hartkamergrootte - later zijn ook nog niet gekend, laat staan onderzocht)?
Heeft hij/zij niet verklaarbare nachtmerries, en zwartgallige dromen? Komen er zaken voor in zijn/haar fantasie die eigenlijk buiten het normale menselijk gedrag gaan?
Heeft hij/zij dwangmatige patronen en vertoont hij/zij psychotisch gedrag?
Als hij/zij zeer mager is, wordt dan - zoals bij alle medicatie - rekening gehouden met de dosis rilatine voor dit gewicht tegenover een volwassene? Of wordt gewoon de dosis verhoogd tot de 'aandachtsstoornis' verdoofd is zonder grens? - a propos, concerta is op hetzelfde gebaseerd, maar er is een 'vertraagde vrijgave' waardoor het een langere werking krijgt.
Is hij zeer volgzaam en is er geen mogelijkheid om bijvoorbeeld tijdens de vakantie gedeeltelijk te stoppen (sommige artsen zijn hiertegen, maar praktijkgevallen wijzen uit dat moeders dit soms liever hebben)?
Vergeet trouwens nooit: een kind heeft vooral liefde nodig, en daarnaast ook wat structuur en discipline en liefde tussen de ouders al voorbeeld is ook niet mis. Wat mij betreft is het Don Boscocollege uit Marke (Kortrijk) op dat vlak van leerlingbegeleiding momenteel een absoluut voorbeeld voor heel België (in tegenstelling tot bijv. het Sint-Leocollege uit Brugge), al staat of valt ook een school natuurlijk met een aantal individuele (meer of minder menselijke) directieleden en leerkrachten die in Don Bosco bijvoorbeeld zonder dikke nek uitvoeren wat eigenlijk elke leerkracht of jongeren-begeleider zou moeten doen: hun job en hun leerlingen met open maar strenge aandacht benaderen. Daar kan geen enkele medische wetenschap tegen op (zich goed voelen > doet uw bloed goed stromen > geeft gezond verwerkingsysteem en goede weerstand > waardoor u zich opnieuw nog beter gaat voelen > ...).
Rebelse VAN BELLE Jean Marc, te Bellegoed, Bellegem, info@logocom.be of info@vb.be, 04 juni 2005. Aanvullingen en harde kritiek aan mijn adres van harte welkom. Bepaalde opmerkingen zijn bovendien tijds- en individugebonden opmerkingen, maar ik vermoed dat de lezer voldoende intelligent is om zijn ervaringen te toetsen aan de mijne.
----------
20-03-2005 - Amfetamine bij ADHD in Canada
verboden.
Volgens het Canadees dagblad de Toronto Sun, heeft de Canadese ministerie van
gezondheid het middel Adderall XR, dat voorgeschreven wordt aan kinderen die
worden beschouwd als ADHD-lijders, van de markt gehaald nadat bekend is geworden dat
het heeft geleid tot 20 gevallen van plotselinge dood en 12 beroertes. De
producenten van vergelijkbare stimulanten zijn gevraagd om bewijsstukken in te
leveren over de veiligheid van hun producten. Er is een probleem met de
stelling van Aderall XR dat ze 60 jaar ervaring hebben en het veilig is, omdat Ritalin pas in 1963 is goedgekeurd door het Amerikaanse FDA, en pas in 1966 als
aanwending tegen drukke kinderen. De FDA herziet omwille van 'ernstige
precedenten' (zie hieronder) de
bijsluiter.
----------
22-08-2005 - FDA SLAAT ALARM: ADHD-medicatie
veroorzaakt zelfmoord en agressie FDA SLAAT ALARM: ADHD-medicatie
veroorzaakt
zelfmoord en agressie
De FDA (Food and Drugs Administration) heeft recentelijk een waarschuwing
afgegeven dat ADHD-medicatie, zoals Ritalin en Concerta, tot psychiatrische
problemen kunnen leiden. Genoemd worden: "visuele hallucinaties,
zelfmoordneigingen, psychotisch gedrag, agressie en gewelddadig gedrag."
De FDA heeft op 28 juni verordend dat er waarschuwingen moeten komen op de
etiketten van methylfenidaat (Ritalin en Concerta), omdat deze middelen
"visuele hallucinaties, zelfmoordneigingen, psychotisch gedrag, agressie en
gewelddadig gedrag" kunnen veroorzaken.
----------
Shaina Dunkle (1991-2001): beroerte op 26/02/2001
Het leven
van het kind was gevuld met danslessen, meisjesscouts , pianolessen en softball
spelletjes.
Samuel Grossmann (1973- 1986): vergroot hart door geneesmiddel
Het kind stierf op 13
jarige leeftijd na een behandeling met psychostimulantia tegen overactiviteit.
Matthew Smith (1986-2000): hartaanval tijdens het skateboarden, autopsie wijst naar chronisch amfetamine gebruik
Op 7 jarige leeftijd werd
de diagnose ADHD gesteld. Aan de ouders werd gezegd dat het stimulerend middel
hem zou helpen zich beter te focussen en dat het weigeren van de therapie
criminele gevolgen zou hebben waardoor aan de opvoedkundige of emotionele
behoeften van het kind niet zou kunnen voldaan worden. De ouders waren dus bang
en bezweken aan de druk en stemden uiteindelijk in met de therapie, vooral ook
omdat hen gezegd werd dat er met die medicatie niets verkeerds was.
Stephanie Hall (1984 – 1996): gestorven in slaap aan... hartritmestoornissen
Een schuchter meisje dat
van boeken hield. Maar een leraar had gemeld dat ze zich moeilijk kon
concentreren op een taak , de dokter concludeerde : ADHD en schreef stimulantia
voor.
Nèt dezelfde verschijnselen als mijn eigen lieve floris momenteel heeft; mocht hij komen te overlijden, vraag ik ook meteen een zeer grondige autopsie, komt hier de videoclip die ik maakte van hem terwijl hij sliep, en daag ik meteen Ingrid Claeys voor de correctionele rechtbank met een schadevergoeding van 100.000 EUR, niet voor mij maar ter oprichting van een fonds ter correcte informering over rilatine en voor verdere universitaire onderzoeken en scans van de harten van zoveel mogelijk rilatine-gebruikers in West-Vlaanderen. Tot op heden was ik tolerant, maar waar men mij verwijt dat ik soms nalaat de gordel van mijn kinderen aan te doen op de achterbank (zeker in Kortrijk waar je 30 km per uur rijdt en testen hebben uitgewezen dat de gordel contra-productief wordt), lijkt me dit levensrisico wel van een ander formaat te zijn (ik ben trouwens een chauffeur die al meer dan 1 mio kilometer heb gereden, en weet - naast mijn grondige EHBO-kennis - dus wel relatief veel over verkeersongevallen)... Ik zit trouwens ook in de veiligheidscoördinatie van de bouw en veiligheid is meer een kwestie van persoonlijk verantwoordelijk gedrag en voorzichtigheid dan van bovenuit opgelegde maatregelen waarvan de ingenieurs meestal zelf niet snappen uit welke voorvallen ze zijn ontstaan. Zoals ziek zijn hoort bij een gezond lichaam, behoren kleine kwetsuren bij een bouwvakker en is dit 'leergeld' essentieel bij het leerproces naar veiligheid (wie nog nooit op zijn hand geslagen heeft, kan geen timmerman zijn). Wie nog nooit een fout gemaakt heeft, kan niet weten wat juist is. Of in een zeer oude terminologie: "Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen". (Jezus en zijn halfbroer James waren overigens duidelijk ook ADHD'ers). Een lezer met een goede creativiteit in zijn rechter hersenhelft (dikwijls iemand die dus NIET veel leest zoals is) merkt dikwijls als enige op dat ook Hijzelf geen steen opraapte (natuurlijk Gandhi-principe, maar dit vind ik een zeer menselijke paragraaf in het Evangelie = de Goede Boodschapl)..
----------
Zo citeer ik als
extra op ma 12/09/2005 nog dit uit het speciale (sublieme!) speciale
nummer van Scientific American "Special Psyche en Brein" (een must voor
alle medici en andere wetenschappers en alchemisten!):
"Weer andere onderzoeken zijn gewoon zeer gebrekkig opgezet. Zoals in het geval
van dertig onderzoeken die allemaal beweerden fysiologische aanwijzingen voor
ADHD te hebben gevonden bij kinderen bij wie die stoornis was vastgesteld -
zonder dat men rekening hield met de mogelijke effecten van het Ritalingebruik
van de proefpersonen." Dit staat op blz. 28 over de zin en onzin
van de fMRI-scanner door David Dobbs (een van mijn favoriete even rebelse
auteurs, zie http://www.daviddobbs.net).
Snelbladerfunctie: | 09/08/06 ADHD-in-Adults | Rilatine-echtscheiding | Adhd-screening | Bijsluiters rilatine/concerta |
Misschien nog dit mailtje dat Fernand Haesbrouck op 20/02/2005 kreeg als toemaatje (link naar ADHD-voorschriften bij sportlui die dan doodvallen, maar niet gecontroleerd worden op doping omdat ze via dit doktersvoorschrift voor hun ziekte niet meer gecontroleerd worden op 'amfetamines'):
"Beste Fernand,
Hoe gaat 't er nog mee ? Nog veel reacties gekregen ? Geef je nog voordrachten ?
Ik ben afgelopen do. naar een voordracht door Prof. Delbeke over doping gegaan
in Oudenaarde. Was voor mij wel interessant maar iemand met veel kennis van de
materie (zoals jij) zou daar niet veel hebben zitten doen denk ik.
Hij zei ook dat blijkbaar veel jonge renners last hebben van ADHD want dat
Rilatine bij de jeugdige generatie renners écht wel een zwaar probleem begint te
worden...
Groetjes,"
Zijn commentaar:
Bij dopingcontroles worden zieke renners met ADHD NIET op amfetamines
gecontroleerd.
Vandaar dat amfetaminedoping voor de overheid uitgeroeid is en volledig
achterhaald is.
Geen enkele sportman gebruikt nog amfetamine als doping!
Intussen vielen in 2004 15 sportbeoefenaars plots dood , want met een
doktersbriefje nemen ze geen doping, alleen maar amfetamine voor hun ziekte,
waardoor ze dan uiteindelijk doodvielen door een pulmonaire hypertensie, maar
dat is natuurlijk iets wat niemand wil geweten hebben.
Eens benieuwd wat de doodsoorzaak is van ADHD-kinderen, die plots doodvallen.
Zou ADHD nu ook nog dodelijk kunnen zijn?
Antwoord van mij: Sommige kinderen die rilatine nemen, hebben meer buikpijnen en slapen ook slechter (vandaar geen pilletje 's avonds). En daar wordt het nog gevaarlijker. Slaappillen in combinatie met rilatine KAN inderdaad dodelijk zijn. Kijk maar naar de werking van beide medicamenten. In dat opzicht misschien ook vermelden dat pompelmoessap bijvoorbeeld ook de opname van medicijnen kan belemmeren (zie ook Eos-tijdschrift hiervoor met een gevulgariseerde uitleg daarvan). Wat betreft drugs, is het verband nog niet zeker gelegd, maar één feit is zeker: Mijn weerstand om drugs te nemen toen ik rond 16 jaar bij een Antwerpse vriendin was, was zeer groot en dat ondanks de sociale druk. Dat kwam zeer simpel doordat ik nog nooit pilletjes genomen heb. Iemand die al gewoon is van 2 X of 3 X een of meerdere pilletjes te nemen, heeft zo'n drempel niet, en de stap naar XTC bijvoorbeeld is op dat vlak véél véél kleiner. Dit wordt natuurlijk niet onderzocht, want dat is een zuiver psychologisch gevolg, maar dan eentje die ook geldt voor kinderen die al van vroeg gemakkelijk een slaappilletje, aspirinetjes, Motilium, pijnstillers krijgen van hun ouders. Ik denk niettemin dat we ook met zo'n simpele verbanden moeten rekening houden. Maar velen zijn kwaad als ik de uitspraak in de mond durf nemen om pas in te grijpen als het voldoende ernstig is, en voor de rest meestal het lichaam zelf te laten vechten. Dan polariseren ze deze uitspraak direct dat ik tegen anti-biotica ben en de medische wetenschap. Néé, ik meen enkel dat het geen toeval is dat het gezin van elf waarvan ik kom, bijna allemaal sterke gezonde mensen betreft met een hogere pijndrempel, terwijl mannen in het algemeen nochtans meer 'trunten' zijn (naar het schijnt zou er twee jaar zwangerschafsverlof zijn als wij de kindjes zouden kopen).
----------
Louter en eigenlijk hier foutief ter info, maar omdat het nergens anders op mijn site een plaatsje heeft: Infoblaadje over jicht (ik ben daarvoor erfelijk belast; mijn voorouders stierven daar overigens aan, in combinatie met overmatig alcoholgebruik; maar jicht hoort wellicht ook onrechtstreeks bij hyperactiviteit want van nature heb ik ook veel suikers en proteïnerijke voeding nodig; doordat ikzelf nagenoeg nooit alcohol drink (intensief beroepsgebruik wagen vereist verantwoordelijk), heb ik alleen maar mijn trouwring al driemaal moeten laten verbreden. Dit foldertje komt van GlaxoSmithKline, waarvoor ik een zeer diep respect heb omwille van het hoog plaatsen van familiaal respect voor hun personeel, en die ook laatst nog in de Tijd zeer positief in het nieuws kwam omdat zij Wallonië als uitvalbasis gekozen hebben ter uitbreiding en de Waalse mentaliteit mooi NAAST de Vlaamse werkmentaliteit kunnen profileren en combineren.
-----
Addendum 17/10/2006 op veler vraag: De gecertificeerde bijsluiter van Concerta vindt u hier. Deze is gewijzigd en de fabrikant dekt zich erin in tegen de suïcidiale neigingen, en bevestigt in de rubriek 'sport' dat het een positieve dopingcontrole oplevert (nu begrijpt u het kernexcuus van jonge sporters die zeggen dat ze ADHD hebben en dan plots met een niet reanimeerbare hartstilstand op het veld in elkaar storten).
De gewone bijsluiter vond u reeds hier.
Maar ik zou rebel VAN BELLE Jean Marc niet zijn, als ik niet elk moment zou gebruiken om informatie in te winnen. Of het nu aan mijn perskaart ligt, mijn cliënteel, een schadegeval, een ziekenhuisopname of iets anders, kan ik hier niet vermelden, maar ik kon op een bepaald moment het recht uitoefenen om de professionele bijsluiter in te zien èn dat deed ik dus. Omdat ik hier echter ernstig rekening moet houden met de auteursrechten e.d. (let op blz. nr. 1937-1938-1939) is het omgekeerd mijn juridische en deontologische plicht dit document enkel ter inzage hier te publiceren en mag ik het niet onbeperkt verdeelbaar maken, waardoor ik er een lezen-paswoord moest op zetten. U dient dus bij het openen het paswoord 'rilatine' in te geven en u kunt het document niet afdrukken.
Hier is de link voor de bijsluiter. - paswoord: rilatine (niet afdrukbaar; noch wijzigbaar; noch kopieerbaar)
Wel moet ik zeggen dat ik deze bijwerking van 2003 al heel wat beter vind dan de vorige, en dat ik vind dat ditmaal alle werkingen en gevaren wèl correct zijn vermeld, zodat ik met deze bijsluiter de fabrikant al veel minder een proces zou kunnen aandoen als mijn zoon mocht te komen overlijden in combinatie met bijv. slaappillen of andere medicatie en zo. Met de dokter Ingrid Claeys, die het voorschreef, ligt de situatie heel anders, want ik haal toch een paar frasen uit de professionele bijsluiter aan waar zij duidelijk in gebreke bleef (ik hoop dus dat zij mij snel die persoon van de universiteit doorschakelt, voor ik zelf eens doorschakel):
"Het werkingsmechanisme is nog niet helemaal opgehelderd, maar men veronderstelt dat dit stimulerend effect toe te schrijven is aan een activatie van de hersenschors en misschien van de formatio reticularis van de hersenstam." (dus: zie rapporten Belgische universiteiten en www.haesbrouck.be). Voor 'gewone' uitleg van de hersenschors, zie de bijvoeging van het sublieme nummer Psyche en Brein.
"De therapeutische werking lijkt hoofdzakelijk te danken aan de oorspronkelijke molecule."
"Rilatine is aangewezen in het kader van een globaal behandelingsschema dat nog andere (psychologische, educatieve, sociale) maatregelen omvat."
"De diagnose dysfunctie van het centraal zenuwstelsel kan al dan niet worden bevestigd."
"Het is van essentieel belang dat het kind baat vindt bij een aangepaste pedagogische structuur, en psychosociale tussenkomst is gewoonlijk niet uit te sluiten. Indien deze maatregelen niet volstaan, moet de beslissing stimulantia voor te schrijven gebaseerd zijn op de strikte evaluatie gebaseerd zijn op de strikte evaluatie van de ernst van de symptomen bij het kind."
"Indien de symptomen verergeren of andere ongewenste effecten optreden, moet men de dosis verlagen of, indien nodig, de Rilatine-toediening stopzetten."
"Een behandeling met Rilatine mag niet onbeperkt worden voortgezet. De behandeling kan over het algemeen worden stopgezet tijdens of na de puberteit." - puberteit zie deze link.
"Nervositas en insomnia zijn zeer frequente ongewenste effecten." - insomnia = slapeloosheid.
Frequente bijwerkingen centraal en perifeer zenuwstelsel: "Hoofdpijn, slaperigheid, vertigo, dyskinesie".
Frequente bijwerkingen gastro intenstinale tractus (ahum): "abdominale pijnen, nausea en braken (...) Droge mond." - abdomen > aandoeningen met de buik; nausea = misselijkheid.
Frequente bijwerkingen cardiovasculair stelsel: "Tachycardie, palpitaties, artimieën, veranderingen in bloeddruk en hartfrequentie (meestal in de zin van een verhoging)." - verhoging van de hartslag lijdt hoe dan ook tot een korter leven, dat is per definitie zo voor elk 'motor', heeft wellicht te zien met het 'sympathi-comimetische effect' = bloedvatvernauwend, zoals alle sportlui die 'ventolin' pakken, ADHD-hebben en dus niet getest worden op 'amfetaminen' = drugs; voor de rest hartritmestoornissen kunnen wijzen, zie vergrote hartkamer door harder pompen door de vernauwde slagaders; hierdoor wordt hartkamer voor onderdruk wat kleiner, en als de hartkamers plots verkeerd slaan = ritmestoornis, kan het per ongeluk gebeuren dat ze niet elkaar tegenwerken èn stilvallen (zoals een driefasen-motor 380 V op tweefasen 220V) en bij chronische gebruik van amfetamines, reageert het hart niet meer bij reanimatie bij injectie van adrenaline = niet reanimeerbaar, zie Tom Simson
Bij psychotische kinderen kan Rilatine de symptomen van de gedragsstoornissen en van de stoornissen van het denkvermogen verergeren."
"Chronisch misbruik van Rilatine kan een uitgesproken gewenning teweegbrengen en een psyische afhankelijkheid gepaard gaand met verschillende graden van abnormaal gedrag. Er kunnen ook uitgesproken psychotische episoden optreden." - eindelijk geven ze het toe; www.haesbrouck.be, bravissimo (forte)!
"De veiligheids- en de werkzaamheidsprofielen van Rilatine op lange termijn zijn niet volledig gekend. Ook patiënten die een langdurige therapie vereisen moeten aandachtig worden gevolgd: er wordt aangeraden periodiek een volledige bloedformule met differentiële telling van de bloedplaatjes uit te voeren."
"Ook wordt aanbevolen voorzichtig bij het besturen van voertuigen." - ook de fiets hoort zeker en vast bij de voertuigen; toen ik het uittestte had ik bijna een zware aanrijding achteraan, doordat ik plaats i.p.v. offensief een defensieve rijstijl kreeg, en dat vergt ook een andere attitude
"Laatste bijwerking van de bijsluiter: 14/04/2003."
"Prijs: € 2,60" (België = 105 oude BEF, X aantal stuks, een 'gat' in de markt?)
Met informatieve persgroeten, VAN BELLE Jean Marc, Bellegoed, Bellegem, aanvulling d.d. zondag 18/09/05 (autoloze zondag grote steden).
Snelbladerfunctie: | 09/08/06 ADHD-in-Adults | Rilatine-echtscheiding | Adhd-screening | Bijsluiters rilatine/concerta |