Nieuwsbericht juni 2004 - update september 2005:
Slachtoffer geschorste accountant bijt zelf terug...
Of hoe ontgoochelend traag of onwillig de boekhoudinstituten werken...

>> update: 30/09/2005: De woning zou intussen reeds verkocht zijn; maar bij het faillissement zou gebleken zijn dat er maar liefst 1 miljoen EUR schulden zouden bovengekomen zijn (ook bij zelfstandigen van o.a. Bellegem, nu blijkt).  Dit zal hoogstwaarschijnlijk oninbaar blijken.  Wat me meer zorgen baart, is dat hij nog steeds voor o.a. het werkgebied Wevelgem aangiften zou opmaken en indienen, en dat er meer dan zo'n 10 mio BEF op voorhand zou opzij gezet zijn via de klassieke ontwijkingstrucs voor een faillissement.  Laat het misschien wel een grondige les zijn: primo Beleggingen met grote percentages zonder zwaar risico bestaan niet, en secundo een boekhouder mag zich daar niet mee bezig houden (ik geef dus GEEN beleggingsadvies, met zo'n intresten en in de actieve leeftijd moet men trouwens schulden maken, niet beleggen...).  Het basisprincipe van zo'n fraudes op oplichtingen blijft echter eenvoudig, zoals bij Bisschop Dominique die ik op hetzelfde betrapte: Men vraagt u 1000 EUR om te beleggen en belooft u bijv. 8%.  Na zes maanden komt de 'belegger' terug om u proficiat te wensen en geeft u meteen zelfs bijv. 1100 EUR terug, wat op een jaarintrest van maar liefst 20% neerkomt (soms groter, soms kleiner, hoe groter het bedrag en hoe kleiner de periode hoe meer u moet opletten) of 10% op zes maanden.  U bent zeer blij.  Soms wordt echter nog tijdens hetzelfde gesprek voorgesteld dat hij dan een nog betere belegging heeft, maar dat het ditmaal 10000 EUR betreft, maar met een dubbel rendement.  U krijgt 1100 EUR, en u geeft... 10.000 EUR opnieuw mee.  U heeft hierbij niet door dat uw 'belegger' u eigenlijk niets heeft gegeven, maar nog meer geld van u heeft 'gepakt'.  Hiermee betaalt hij soms een andere ongeduldige klant af.  Op het moment dat iemand publiek maakt dat het niet klopt, gaan de poppetjes aan het dansen.  De meesten zijn hun geld kwijt, want dat blijkt plots niet meer te bestaan, of zit mooi in Zwitserland of op plaatsen waar het gerecht niet aan kan.  Ondanks het uiterlijke verdriet, houden de oplichters er zelfs na de procedures dikwijls nog veel geld aan over...

Vandaag, vrijdag 11 juni 2004, gebeurde iets, wat ik als boekhouder niet kan noch mag verzwijgen.  Jammer genoeg overtreft de werkelijkheid hier veel gefantaseerde verhaaltjes.  Bij Geert Masschelein uit Gullegem heeft iemand uit enorme colère een camion gemengde afvalaarde gestort.  Ik vertel het eerst met een foto en keer dan  terug naar de essentie:

In 1997 wordt accountant 2290-2-N-57 Geert Masschelein al geschorst door het Instituut der Accountants.  U kunt details hierover navragen bij het IAB op telefoonnr. 02/543.74.90.  Hoewel elke persoon die boekhouding voor derden wil voeren, erkend moet zijn door ofwel het IAB of wel het BIBF (tel. 02/626.03.80), gaat hij echter malafide door met het voeren van boekhoudingen voor derden en maakt talloze slachtoffers.  Dat is ook de reden waarom ik dit publiek durf vermelden.

In juli 2002 wordt ons kantoor voor het eerst zelf geconfronteerd met hem i.v.m. de overname van een dossier van een zeer bekwame zelfstandig vertegenwoordigster waarin we meteen het mes moesten bovenhalen en dreigen met zéér zware toekomstige supplementen aan zowel sociale bijdragen en zware taxaties in de belastingen door het niet anticiperen hierop door de heer Masschelein.

Omdat de bedragen zo waanzinnig hoog zijn, doen wij navraag om hem eventueel aansprakelijk te stellen voor beroepsfouten, en daar zijn verzekering BA eventueel voor aan te spreken.  Maar dan vernemen we van het BIBF dat de heer Geert Masschelein onwettig ons beroep uitoefent.  Op maandag 01/07/02 krijgen we hiervoor een mail van hen met volgende tekst: "Het BIBF zal de heer Masschelein dagvaarden voor onwettige uitoefening van het beroep van boekhouder.  Kan U mij dringend enkele kopies van facturen van de heer Masschelein uit het dossier Yyyy YYYYYY opsturen en waaruit de onwettige uitoefening blijkt?  Vooraleer deze documenten bij de procedure aan te wenden dienen we ook over de toelating hiervoor van Mevrouw Yyyyyyyy te beschikken."

Een paar mails later wordt mij deze procedure verduidelijkt met de tekst:
"Terzake gaat het helemaal niet om de goede naam van het Instituut, maar wel om de bescherming van personen en ondernemingen tegen personen, die zich valselijk als "erkend boekhouder" aanmelden en die alle regels aan hun laars lappen, met de gevolgen vandien. Het BIBF heeft trouwens meer dan één reden om de heer Masschelein te dagvaarden."

Nog wat verder vermeldt de mail ook een voorbeeld van de mogelijke gevolgen, waarvoor we net beroep wensten te doen op het BIBF: "Een niet erkend boekhouder kan zich niet verzekeren tegen beroepsfouten. Wanneer zich een dergelijk geval voordoet, dan heeft de klant geen verhaal en blijft hij gedupeerd achter."

Het is dus niet een beetje, maar enorm ernstig als u ziet dat het briefhoofd (klik hier) frauduleus is, en dit in dit dossier al vanaf begin 2001 (vermelding geschrapt lidnr. bij IAB = misleiding klanten, terwijl hij geschorst werd om gegronde redenen).

Na 2002, veronderstellen wiij intussen dat dit probleem opgelost is, maar daarna komen ons meer en meer probleemgevallen ter ore (zelfs via de belastingen!), dikwijls gecombineerd met (verboden) bank- en beleggingsadvies (de grens tussen vertrouwen en commercieel misbruik van vertrouwen ligt voor de hand), en nu kan ik meteen komen aan het verhaal van de bloeiende, hardwerkende firma Remo uit Zwevegem waar Masschelein zelfs in 2004 nog de boekhouder van was (en nog steeds hetzelfde IAB-nummer vermeldt).  Blijkbaar is het het BIBF noch het IAB (ondanks twee lopende klachten daar) niet gelukt deze persoon ter orde te roepen in ons Belgisch rechtssysteem.  Omdat de heer Masschelein zich wil inkopen in ergens een nieuwe vennootschap (wat dus evenmin mag volgens de deontologie van noch IAB noch BIBF), vraagt hij vriendelijk een liquiditeitslening van eventjes 25.000 EUR voor een korte periode aan Remo BVBA, die het toestaat in het volste vertrouwen en natuurlijk op de normale wijze via overschrijving met expliciete vermelding hiervan.  Er wordt meteen een cheque uitgeschreven van 25.500 EUR en de heer Masschelein boft nog met te zeggen '500 EUR intresten voor een paar maanden is niet mis, hé'.  U vindt dit document op deze link.  Intussen is de firma Remo ook in de volste overtuiging dat ze met een erkend boekhouder of accountant te maken hebben want op deze klik-link (letterlijk) ziet u een factuur met het logo waarin alle termen samen gebruikt worden (met toestemming van Remo natuurlijk).  Daarnaast kreeg de firma juridische problemen met leveranciers omdat bleek dat de jaarrekening van 30/06/2002 (geen typfout) nog niet neergelegd was (voor degenen die het niet weten, vanaf dit jaar worden daar zware boetes op geheven!), en nog een paar zaken, die ik op zich echter niet zo ernstig noem.  Ze zenden na het ontdekken van het feit dat de cheque ongedekt is (origineel bedrag werd zelfs naar privérekening doorgesluisd), ook dat er intussen RSZ-dagvaardingen lopen, dat facturen ook bij andere leveranciers door hem zéér laattijdig of niet betaald worden, verneemt dan plots dat ze met een niet erkend boekhouder/accountant te maken hebben, dus besluiten ze dit briefje te schrijven omdat Geert Masschelein beloofde tussen 16.00 & 17.00 h zeker en vast te komen om de zaak te regelen, maar ze al verwachtten dat zelfs zijn kat niet zou komen.  In bijkomende negatieve financiële informatie van banken, en hun contacten met de instituten worden ze geadviseerd om bij de rijkswacht dringend klacht neer te leggen, en bovendien best een gerechtsdeurwaarder ter hand te nemen om de feiten te laten bestendigen, alsook dat het parket moet op de hoogte worden gesteld omdat het over correctionele feiten gaat (schriftvervalsing inbegrepen).  Het grote gerechtsdeurwaarderskantoor van Kortrijk (Handelskaai) reageert afwijzend, en het gerechtsdeurwaarderskantoor Kasteelkaai belooft contact op te nemen om af te spreken en samen langs te gaan.  Plots krijgen ze echter bericht van dat kantoor dat ze daarvoor helemaal niet bij hen terecht kunnen en ze worden van het kastje naar de wand gestuurd.  Op een bepaald moment worden zelfs de woorden gebruikt "maar meiske toch, je kunt toch niet het recht in eigen handen nemen", waarna de persoon in kwestie groen wordt, maar niet uit natuurliefde.  Ze besluiten een oplegger te nemen en zo komen we tot de foto bovenaan.  Hieronder vindt u een tweede foto hierover.

.

En dan gebeurt volgende:  De gedupeerde van de cheque gaat ter plaatse naar het kantoor aan de linkerzijde, en neemt ter plaatse de PC-bakken mee die daar stonden met vertrouwelijke informatie (enkel de bakken, niet de schermen), en rijdt daarmee in één ruk door tot aan het politiekantoor te Zwevegem om ze daar terug af te geven.

Er wordt proces verbaal van opgemaakt en de toestellen worden geconfisceerd.

Laat ons hopen dat het gerecht nu inderdaad gebruik maakt van de mogelijkheid om de vertrouwelijke info te bekijken in dit dossier, want de RSZ heeft blijkbaar schulden en ik durf zeker stellen dat ook de rechten van de schatkist in gevaar zijn!

Het bizarre aan dit verhaal is eigenlijk dat het in onze maatschappij dus zeer eenvoudig is, om tussen de mazen van het net probleemloos blijvend in overtreding te zijn met de wetten op het uitvoeren van boekhouding voor derden, op deze wijze zeer oneerlijke concurrentie te voeren tegenover de wel aangesloten fiscalisten & consulenten, en daar bovenop nog te kunne profiteren van:

Ik weet dat het niet de juiste weg is, die hier behandeld werd, maar eigenlijk opende deze heldhaftige actie van één vrouwelijke hardwerkende enkeling in Zwevegem, mij toch de ogen, dat er ook op juridisch vlak meer mis is in dit landje, en dat slachtoffers opnieuw bitter weinig rechten hebben!

Voor nieuwsverslaggeving:

Addendum:
Misschien toch even verwijzen naar zowel het persartikel  als naar naar het eindattest in de zaak LIBOWAR/Bisschop Dominique waarbij dan wel juridische rechtvaardigheid geschiedde, maar de miljoenen helemaal NIET werden gerecupereerd.  Want, al verklaarde Bisschop Dominique herhaaldelijk en expliciet dat hij de miljoenen nog staan heeft in het buitenland (hij werd door concrete tips van mij aan Interpol opgepakt in Zwitserland en vervolgens vijf jaar de toegang verboden) en dit zowel voor het gerecht (zowel Kortrijk als Correctioneel te Gent) als in de kranten - ik geloof hem zelfs daarin en ben nog steeds bereid tot een minnelijke schikking tussen hem en Libowar; het gerecht zelf heeft ons nooit toegestaan daarvoor bijkomende en niettemin essentiële onderzoeksdaden te stellen.  Stel je voor dat het hier niet om geld maar om een mensenleven (zie slachtoffers Dutroux) ging...  Ik hoop trouwens dat hij beseft, dat Zwitserland zo'n misdadige gelden graag voor zichzelf houdt (zoals talloze malen bewezen werd in de oorlog met de bezittingen van de Joden, dat noemt zich dus zo'n voorbeeld neutraal land) en zo zeer snel enorm rijk werd.  Zo'n bankgeheim heeft een reden...

VAN BELLE Jean Marc, Bellegem, vrijdag 11 juni 2004.  Met dank aan de firma REMO BVBA.