Na bijna twee jaren als nieuwbakken OCMW-raadslid, tijd om eens zelfkritisch
te meten om te weten…
In de eerste opleidingen werd al gezegd dat binnen
het OCMW oppositie op zich geen echte rol speelt, omdat het over iets sociaals
gaat: de armen helpen (denk maar aan oude term Openbare Onderstand). Na een
tuchtklacht de eerste maanden tegen mij, kreeg ik daar al snel een andere mening
over, maar ik voel me na twee jaar nog minstens een even vreemde eend. Wellicht
wordt bedoeld dat er eigenlijk een sfeer heerst waarin iedereen lief met elkaar
omgaat en men het OCMW-apparaat met de nodige liefde moet behandelen zoniet
wordt men buiten gewerkt.
In een OCMW-raad spreken we over aanbestedingen van
170.000 EUR zonnepanelen alsof dat niets is. Als ik de opmerking maak dat mijn
zonnepanelen mij maar de helft kostten en dat ik nu merk dat mijn 75%-subsidie
van toen nu wordt doorgerekend aan alle Electrabel-klanten inclusief onze
noodlijdende OCMW-klanten, voel ik me moreel verplicht nee te zeggen tegen dit
soort uitspattingen die economisch niet verantwoord zijn. Twee zittingen later
volgt de vraag tot goedkeuring "omdat we een zeer gunstige
offerte van € 111.562 ontvingen tegenover de vooropgestelde raming van €
170.000". Ik heb een zwak moment en onthoudt
mij in plaats van tegenstemmen, want iedereen kijkt boos naar mij.
U moet wel weten dat onze zitpenningen
naar ongeveer het maximum van 178,11 EUR zijn getrokken zodat bepaalde oranje
gekleurde raadsleden in hun diverse comités gemakkelijk voor meer dan 10.000 EUR
per jaar kunnen ‘blijven zitten’. De pralines op de raad van vroeger zijn
intussen ook op simpele vraag geruild voor lekkere belegde broodjes en zelfs de
enige af en toe aanwezige journalist doet zich daar graag te goed aan (ik weiger
principieel zelfs elk glas water op kosten van de belastingbetaler en ook daar
vinden ze mij gek in). Als ik de in de stukken lees dat een van die comités nu
onlangs besloot om tot 500 EUR internet thuis terugbetaald te krijgen voor
hun bestaande internetverbinding in navolging van de gemeenteraadsleden van
Kortrijk zonder dit voor te leggen aan 'onze' raad, stel ik meteen de vraag
waarom ze Stad dan niet volgen om ook een verbod op twee zitpenningen per dag in
te voeren? Het antwoord was verwacht: Dat ze mijn standspunt al gehoord hadden
en dat dit al besproken werd vroeger. Mijn repliek dat ze het zelf terug
opentrekken door te verwijzen "in navolging van...", wordt
weggewuifd zoals veel van mijn vragen omdat de vergadering "niet te lang zou
uitlopen" (178,11 EUR). k voel me even weer als mannetje uit Mars
zonder vrouwtje van Venus op planeet aarde, want dit vindt men… normaal (norm-vervaging?).
Nog niet goed bekomen,
vind ik in thuis in mijn bus weer talloze uitnodigingen voor recepties van
zoveel jaar die VZW of het personeelsfeest voor 25 EUR met als slotzin
"Eerste glas om 19.00 uur". Ik kwam in de politiek om te werken, te
cijferen, de burger te vertegenwoordigen, maar ons immer ja-knikken om solidair
te zijn met het OCMW voelt almaar vreemder aan, omdat ik mij soms afvraag of ik
zo wel solidair ben met de burger. "Ik zweer de verplichtingen van mijn
mandaat trouw en onafhankelijk na te komen", maar bij die eedaflegging moest
ik van de Kortrijkse burgemeester dat ‘onafhankelijk’ op 05/01/2007 weglaten.
Nee, let op, wie zonder zonde is werpe de eerste steen. Ik
merk bij mijzelf, dat ik na die tuchtklacht eerder nu ‘ja’ zeg als ik het niet
begrijp, dan ‘nee’. Ten slotte is dit een tijdelijke leerschol op mijn levensweg
in begrotingsstudie waar 22% van onze gemeentebelastingen naar toe gaan en wil
ik mijn angst dat mijn drie en ook andere kinderen het later moeilijk zullen
hebben met de blunders van onze generatie, zelf in een positief beleid hier
omzetten. De ‘norm’ blijkt echter vooral het behoud van budgetten te zijn,
daarin vooral het behoud van de meer dan 1.000 man personeel die het ziekenhuis
en het OCMW Kortrijk samen tewerkstellen. In de meeste steden is het OCMW even
‘sterk’ als de gemeente qua vrouw- en mankracht. Maar dit apparaat kost toch
gigantisch veel geld aan de belastingbetaler, en veel van de investeringen
gebeuren dan nog met… federaal belastinggeld (dat lijkt een standaard excuus bij
vragen in de gemeente- en OCMW-raad te zijn, waardoor ze zichzelf carte blanche
geven). Weet u dat inderdaad veel bedragen door het OCMW ‘gerecupereerd’ worden
van de… Staat of zelfs Europese subsidies (dit
overgehevelde ESF-fonds naar integratie) waardoor het…
rendabel wordt voor het apparaat om… zowel veel allochtonen als autochtonen
steun te bieden. Bijkomende migratie zorgt namelijk voor… extra OCMW-tewerkstelling, maar wel een door de belastingbetaler betaalde
tewerkstelling. U als KMO of loontrekkende betaalt dus werkend ons gelach,
excuseer: gelag.
Terug naar normvervanging: Ik heb inderdaad wat ouderwetse
normen over het huwelijk als stabiele en warme bron voor normvaste kinderen.
Toch voel ik mij soms een vergrijsde bejaarde bij de palabers die volgen op de
vraag "of het normaal is dat er geen schuldvraag wordt gesteld bij kinderen
die weglopen van huis en OCMW-steun vragen om alleen verder te studeren op
kosten van de maatschappij". Dat ouders, die ouderwets of modern hun
uiterste best deden om ze (te veel?) zorg en liefde te geven, ook effectief een
veel grotere kans lopen door hun spaarzaamheid net te moeten opdraaien voor de
onderhoudsplicht dan ouders die dronken en gedrogeerd alle geld verbrasten en
dikwijls ook niet vies waren van incest, is een feit. Men kan van hen niets
terugvorderderen, net zoals bij illigalen omdat er geen geld is of omdat ze
gevaarlijk agressief zijn, dan wel we steevast een tolk nodig hebben om na te
gaan of ze wel aan de... hihi... normen voldoen. Nee, dat speelt voor zo’n
aanvraag ook geen rol. De OCMW-norm wordt ook schuldloos, net zoals gewiekste
advocaten de schuldloze echtscheiding probeerden in te voeren omdat ze bij
exuberant onderhoudsgeld... gemakkelijker ereloon kunnen aanrekenen dan als er
bilocatieregeling is zonder onderhoudsgeld.
Het is intussen een paar vergeetvolle jaren geleden dat Elio
Di Rupo opstapte omwille van zijn riante vergoeding bij Dexia als bestuurslid,
en ook Janssens verdedigt zich nu met allure voor zijn riante
mandatarisvergoedingen omdat er "toch minstens één vergadering per maand was".
Was u verwonderd toen hun bankaandeelwaarden uit L&H-lucht bleken te bestaan na
de vakantie in 2008? En als ik als journalist navraag waarom die mensen
via artikel 5bis
geen sinds 2008 tot 24% gestegen extra sociale bijdragen moeten betalen
op die inkomsten, en dit tot discriminerende tegenstelling tot de gewone
zelfstandige, blijft mijn mail naar het Rijksinstituut voor Zelfstandigen akelig
onbeantwoord. En gisteren las ik op
Waar had ik mijn normen ook al weer gelegd op 07/01/2005? Ik
vind ze nu in 2008 namelijk even niet terug. Maar misschien nog even deze
anekdote om u wakker te maken:
