20 jaar geleden speelde dit liedje op onze huwelijksmis op 12/05/1989 te Moorsele

Er was een tijd... (Miel Cools)

er was een tijd dat wij elkaar nog niet kenden dat jij een meisje en ik een jongen was eentje aan weerszij van die bonte bende die liep te stoeien door het zomergras maar op een dag volgden wij bei dezelfde witte vlinder telden wij bei de blaadjes van dezelfde bloem sindsdien stoeit er aan weerszij eentje minder en 't is sindsdien dat ik je voornaam noem en 't is sindsdien dat ik je voornaam noem
er kwam een tijd dat wij elkaar beter kenden dat jij mijn meisje - dat ik jouw jongen was we zwierven blij van Lommel tot Oostende en voor het eerst dronken wij uit het zelfde glas en elke dag volgden wij bei dezelfde witte vlinder telden wij bei de blaadjes van dezelfde bloem wij werden stil en stoeiden alsmaar minder en 't is sindsdien dat ik je liefste noem en 't is sindsdien dat ik je liefste noem
er kwam een tijd dat wij elkaar zo goed kenden dat wij geen uur meer weken van elkaar waarbij zich d'een zo goed aan d'ander wende dat wij elkaar verstaan met een gebaar en elke dag volgen wij nog dezelfde witte vlinder tellen wij nog de blaadjes van dezelfde bloem ik hou van jou veel meer al zeg ik minder al droom ik meer je naam dan ik hem noem al droom ik meer je naam dan ik hem noem
en komt de tijd dat een 't gelaat moet wenden naar 't ander land waarvan geen weder keert hij zegge daar hoe goed wij elkaar kenden ik wed: Men laat zo'n liefde ongedeerd en op een dag volgen we weer dezelfde witte vlinder tellen we weer de blaadjes van dezelfde bloem als jij bij mij bent, dan vrees ik het einde minder het is zo goed als ik je voornaam noem het is zo goed als ik je voornaam noem

veerle, aanvaard deze ring als teken van mijn liefde en trouw vooraf: "veerle, ik wil je man zijn op een positieve en trouwvolle manier als de zon schijnt, wil ik haar stralen aan jou geven als het regent, zullen ook mijn wangen met tranen besprenkeld zijn en samen met jou wens ik creatief te zijn in de vruchtbaarheid van onze relatie terwijl zelfs de dood mij niet van jou zal scheiden"	van zenuwachtigheid had ze geen stem bij het ja-woord (dus misschien is zij nooit getrouwd?) vooraf: "marc, ik zou graag jouw vrouw worden, als je gezond bent, beloof ik je lief te hebben, als je ziek en verdrietig bent, beloof ik je te koesteren, als je oud en stil bent, beloof ik je mijn zachtheid en begrip, en als jij heen zal gaan, beloof ik jouw liefde te blijven dragen, ik wil samen met jou door dit leven gaan, getuigend van de liefde die tussen ons woont."
Priester: "Jullie hebben voor speciale ringen gekozen, cirkelvormig aan de binnenzijde, vierkant aan de buitenzijde. Moge deze persoonlijke symboliek van een zuivere liefde, gedragen door een diepgewortelde vriendschap, van blijvende positieve invloed zijn op jullie huwelijk." << voor Go(e)d >>
veerle en haar papa Flori Langedock, de bierhandelaar van Moorsele: De twee vreemdste mensen die ik ooit ontmoette en liefheb
de muziek klopte plots even niet, merk de verrassing op ons gezicht, maar nadien bleek dat niemand uit het volk het gemerkt had (de enige maal dat ik ziek werd in mijn leven van zenuwen, was na mijn huwelijk; en de enige dag die ik niet zou willen herdoen van mijn huwelijk, is de huwelijksdag zelf en de valse aandacht daarrond)	het bruidboeket had ik helemaal zelf samengesteld, vol symboliek en met blauwe vergeet-mij-nietjes die zij of ik in de soep zou doen als een van ons zich verwaarloosd van liefde zou voelen

Uit ons prachtig huwelijk (zie hier boekje) op 12 mei 1989 met een liedje uit onze geboortejaren 1965-1966

Poëzie: Er was een tijd... - Miel Cools klik hier om terug naar logocom-site te gaan