ik weet reeds langer hoe het licht
zijn golven plooit op jouw gezicht
en hoe de schaduw met je speelt
als ik je ogen heb gestreeld

wanneer de dag de zon dan laat voor maan
voel ik je schoonheid in het duister aan
maar liefste, nu verraad je heel gedwee
dat jij geen mens meer bent doch fee

want bij het fluist'ren van mijn naam zo zacht
ontstaat met mij een meer dan menselijke macht
geen enkel ander wezen kan mijn leven
zoveel kracht en inhoud geven