(de tweede maal heb ik het refrein naar eigen zin vertaald)
tu t'en vas |
Jij gaat weg |
|
qu'après toi |
dat na jou |
|
même un jour si je fais ma vie |
zelfs op een dag, als ik mijn leven terug leid als ik de belofte houd die misschien voor altijd verenigt na jou zal ik misschien mijn genegenheid kunnen geven maar nooit mijn liefde meer |
|
après toi |
na jou zal ik niet meer kunnen leven, nee, niet echt leven zonder jou te spiegelen voorbij jou zullen mijn ogen verglijden mijn handen leeg zijn en mijn hart ontvreugd door jou kwam mijn lach en die leerde ik alleen van jou buiten jouw licht rest mij alleen de schaduw van het vervagende silhouet van jou |
Het bijhorende liedje is in mono en zeer lage kwaliteit omwille van SABAM-redenen. Er werd mij gevraagd namelijk een Frans liedje hier te plaatsen en ik wou geen recente muziek plaatsen van Axel Red of zo omdat die gemakkelijker te vinden is dan dit liedje uit mijn jeugd (ja, jongetjes houden van mooie zangeresjes, zoals meisjes blijkbaar nog steeds van mooie zangers houden). Maar ik denk dat mijn vertaling van het laatste refrein duidelijk is om aan te duiden dat ik in mijn leven uiteindelijk maar voor een iemand de ultieme liefde heb opgebouwd. En en dat zelfs mijn enorme liefde voor mijn kinderen daar haar oorsprong vindt. De hemel is werkelijk nietig in vergelijking met die 15 huwelijksjaren en vergeleken met de drie kinderen die wij samen leven gaven: De denker, de doener, de ziener en... de dakini.
VAN BELLE Jean Marc, Bellegoed-Bellegem, zo 21/05/2006 23:06 h (12/05 was de 17de huwelijksverjaardag).