Toen ik mijn echtgenote leerde kennen halverwege de jaren '80, leerde ik al snel dat mijn emotioneel quotiënt van nature niet hoog was. Sindsdien heb ik dat altijd zeer goed voor ogen gehouden en bleef ik daarvan overtuigd, en ik was dan ook stomverbaasd dat ik op deze test zo'n enorme score haalde. Pas na een aantal nachten wakker te worden hierover, kwam ik tot het besef, dat ik een bijzondere route heb moeten volgen:
1. Ik was verplicht door mijn ouders een richting te volgen die mij niet lag (talen & boekhouding)
2. Ik heb vier zeer knusse levensjaren gehad waarin ik overdreven werd beknuffeld, gevolgd door de harde realiteit van een gezin dat elf kinderen zou tellen en waarin iedereen hard moest knokken om tot zijn/haar recht te komen
3. Ik heb een bijna-dood-ervaring gehad op vrij jonge leeftijd in de loopgraven van Diksmuide, waarin ik een bepaalde belofte tot integriteit heb afgelegd tegenover God (die na een tweede gelijkaardige belevenis echter later het onbenoemde 'go(e)d' werd)
4. Ik heb altijd als hoogste doelstelling een knus gezin gesteld en met mijn echtgenote samen baarden wij drie prachtige kinderen.
5. Ik geloof, net zoals de bijbel het zegt maar dan vanuit mijn eigen filosofische levenspiste, dat het goede altijd opnieuw tot haar recht komt omdat zowel het goede als het kwade tijdelijke periodes zijn in een continuë levenscyclus.
6. Ik hecht niet te veel waarde aan mezelf en de materie die ik vorm, maar sta net daardoor open voor steeds nieuwe informatie.
7. Ik geloof niet in intelligentie maar in interesse. Ik geloof niet in de mensheid, maar wel uitermate sterk in een aantal specimen.
Leg zelf de test af, en vooral : leer uit de punten waar je tekort schiet. Let echter op: Elke afwijking in EQ naar boven of naar beneden maakt de grens tussen u en uw medemensen groter. Enkel de communicatie op het niveau van een onbezoedeld kind is net door haar beperktheid universeel als taal.
|